[Hercon]
HERCON, bastaardbroeder van den Frieschen koning Adgillus, dien hij tot den jare 1505 had laten onderwijzen, doch merkende dat hij weinig lust tot de studie had, liet hij hem in het schermen, steken en breken onderrigten. Toen hij den ouderdom van 15 jaren bereikt had, zond hij hem, op begeerte van Karloman, hertog van Brabant, naar Londen; later ging hij met diens zoon naar Clotarius, koning van Frankrijk, die hem met eere ontving en aan wiens hof hij, en zijn vriend, den zoon des hertogs, zich in alle ridderlijke oefeningen bekwaamde. Na vier jaren (606-610) aan 's konings hof vertoefd en aldaar in groot aanzien gestaan te hebben, werd hem door sommigen, die hem vijandig waren, gezegd, dat Clotarius hem, gelijk hij zijn vader had gedaan, wilde dooden. Hierop vlugtte hij uit Frankrijk naar Schotland, waar hij door koning Engeric heimlijk werd ontvangen.
Toen hij twee jaren aan het hof van Engeric vertoefd had, en deze hem aan de jongste dochter van zijn neef, die zeer schoon was, wilde uithuwelijken, kwam er, juist toen alles tot het huwelijk gereed was, een gerucht, dat er een groote troep vijanden uit Frankrijk aan de Schotsche grenzen was gekomen, om Hercon wederom met geweld naar Frankrijk te voeren.
Engeric bragt terstond een leger op de been en gaf het opperbevel er van aan Hercon, die terstond den vijand te gemoet trok, en in zijne nabijheid gekomen, naar de reden zijner komst vroeg. Toen hij die had ver-
Auteursrechtvrij