Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Eerste stuk

[Hendrik I]

HENDRIK I, zoon van Geerard van Nassau, volgde zijn vader in 1131 als graaf van Gelre en Zutphen op. Hij was ‘een man van groote gaven, bespraakte zedigheid, overfraai en levendig van gestaltenis, daarenboven godvreezend, openhartig en zeer wel ter taal’. In 1161 nam hij deel aan de twisten tusschen Godefried, bisschop van Utrecht, en de erfgenamen van Ludolf, broeder van Sifferd, over de steevoogdij van Groningen. Graaf Hendrik koos de partij der laatsten, die de steevoogdij van hem ter leen wilden hebben, en bemagtigde Groningen. Graaf Floris III, die de zijde van den bisschop hield, trok, door hem vergezeld, voor Groningen en sloeg er het

beleg voor, doch deze stad werd door den graaf van Gelder en door Dirk, heer van Batenburg, zoo dapper verdedigd, dat de belegeraars, geen kans ziende ze te bemagtigen, naar een verdrag begonnen te luisteren, hetwelk eindelijk, door bemiddeling van Reinold, aartsbisschop van Keulen, dien keizer Frederik ten dezen einde herwaarts gezonden had, werd getroffen. Slichtenhorst geeft verslag van zijne vrome schenkingen en stelt zijn dood op 1162, doch anderen stellen die later. Hij liet bij Seinare, dochter van Godfried van Bouillon, Koning van Jeruzalem, verscheidene kinderen na.

Zie Slichtenhorst, Geld. Gesch., bl. 76, volgg.; Anonym., de Reb. Ultraj., Cap. III. p. 3; Joh. de Beka, Chron. Ultraj., p. 39; Wagenaar, Vad. Hist., D. II. bl. 241; van Wijn. Verv. op Wagenaar, Vad. Hist., D. II. bl. 72, 92, 93; van der Chijs, de Munten der Graven en Hertogen van Gelderland, bl. 8-18.