[Frederik van Heilo]
HEILO (Frederik van), aldus genaamd naar de plaats zijner geboorte, een dorp tusschen Alkmaar en Egmond in Noordholland gelegen. Hij werd monnik in het nieuw opgerigte klooster in dat dorp. Tot priester gewijd, bestuurde hij achter elkander de konventen van geestelijke maagden te Warmond, te Leiden en te Beverwijk. Op het einde zijner dagen keerde hij te Heilo in het klooster terug en overleed er den 11den October 1455.
Hij was een zeer godvruchtig en zeer geleerd man, ‘een deftig poëet, een redenaar en godgeleerde.’ Hij stelde een aantal werken te zamen, die evenwel niet door den druk zijn bekend gemaakt, en die later bij verkoop uit het klooster in handen van den hoogleeraar Boxhoom zijn overgegaan. De Leidsche hoogleeraar N.C. Kist werd door zijn overlijden verhinderd, deze werken uit te geven. Heilo moet een voor zijn tijd zeer verlicht geestelijke geweest zijn, blijkens zijn schrijven tegen en openlijk afkeuren van de bedevaarten.
Zie Foppens, Bibl. Belg., p. 320; Paquot, Mémoir., T. II. p. 55; (van Heussen en van Rijn) Oudh. van Noord-Holland. D. II. bl. 20, 21; Sjocrds, Beschr. van Friosl., D. I. bl. 792, 793.
Auteursrechtvrij