Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Eerste stuk

[Evert van Heeckeren]

HEECKEREN (Evert van) of Hekeren, heer van Roderlo, was de zoon van den voorgaande en van diens tweede vrouw Elisabeth van Keppel genaamd Oelde. Hij was in 1440, toen hij, bij doode zijns vaders, met Roderlo beleend werd, nog niet mondig. Den 21^sten November 1449 had hij de meerderjarigheid bereikt, want toen trad hij toe tot het verbond van edelen en steden des furstendoms Gelre en het graafschap Zutphen. Op Donderdag na St. Peters dag 1458 huwde hij met Eylarda van Methelen, dochter van Hendrik, heer van Net-

telhorst en van Geertrui van Langen. In 1465 viel haar, na doode van haren broeder Berent, het huis en de havezathe Nettelhorst toe, tot 1834 onafgebroken door den oudsten tak en sedert dien tijd door eenen anderen harer afstammelingen, den heer van Heeckeren van Wassenaer, bezeten.

Evert van Heeckeren verschijnt steeds als een ijverig aanhanger van hertog Adolf en zijne kinderen en als een bestrijder van de Bourgondische en Oostenrijksche heerschappij. Den 27^sten Junij 1458 bezegelt hij den renversaal of verbondsbrief van hertog Adolf aan Gijsbrecht, heer tot Bronckhorst en Boreulo. Toen de nationale partij, na den dood diens hertogs en de gevankelijke wegvoering zijner kinderen, Karel en Filippa, van alle kanten in het naauw gebragt, hulp zocht bij Hendrik van Schwarzenberg, bisschop van Munster, en hem als pandheer van het graafschap Zutphen, voor den jongen hertog erkende, was, op den 7^den September 1478 Evert een der ridders, die het verdrag mede bezegelden. De bisschop kon echter niet veel doen; door andere bondgenooten verlaten, zocht hij hulp bij Lodewijk XI, koning van Frankrijk, en sloot met hem, op den 25^sten Januarij 1480 een verdrag te Bar-le-Duc, dat op den 12^den Maart door Katharina, dochter van Gelre, een deel der bannerheeren, de ridderschap, waaronder Evert, en der steden bezegeld werd. Lodewijk bleef in zijne belofte nalatig, de bisschop kreeg twist in zijne eigene staten, de Oostenrijkers maakten telkens meer voortgang en in het laatst van Julij 1481 moest het graafschap zich onderwerpen. Toen legden, bij eene geheime notariëele acte, den 1^sten Augustus 1481 opgemaakt, de bannerheeren van Bronckhorst en Wisch, eenige ridders, waaronder Evert, en stadsgezanten de verklaring af, dat zij door blijkbaren nood gedrongen en uit vrees voor het verlies van leven en bezitting, den aartshertog Maximiliaan trouw hadden gezworen, maar dat zij daarmede niet wilden geacht worden te kort te doen aan het ontwijfelbaar regt der kinderen van wijlen hertog Adolf.

Het behoeft dus bijna niet vermeld te worden dat Evert in 1499 op St. Petrus avond er bij tegenwoordig was, toen bannerheeren, ridderschap en steden van het graafschap Zutphen besloten hertog Karel als hunnen erfheer te erkennen. In hetzelfde jaar bleef hij borg voor den hertog bij de stad Deventer, voor eene som van 500 guldens. Hij schijnt in het begin der 16de eeuw overleleden te zijn; zijne weduwe stierf in 1529. Zij lieten na:

1^o Jacob, heer van Roderlo, in 1507 gehuwd met

Aleid van Keppel, vrouwe van Westerholt, dochter van Jacob, heer van Westerholt, en van Fenne van Egmont. Het schijnt dat hij ook niet op den besten voet met de Bourgondische partij stond; want in 1504 gaf Filips, aartshertog van Oostenrijk, de hooge heerlijkheden van Vorden en Roderlo aan Johan van Wisch, heer van Wildenborch. Hier is echter niet van gekomen, ofschoon in 1555 Ermgard van Wisch er nog hare aanspraken op liet gelden. Jacob stierf reeds in 1508. Zijn zoon volgt; 2^o. Hendrik; 3^o. Egbert; 4^o. Evert, in 1496 gehuwd met Sophia van de Water; 5. Elsa, gehuwd met Johan van Ulft, heer tot Loackhuizen.

Zie Nijhoff, Gedenkw. uit de geschied. van Gelderl., D. III. bl. 183, 430, D. V. bl. 122, 149; Tadama, Geschied. van Zutphen, bl. 146; Dezelfde, Inventaris van het Zutphensche Archief, bl. 65, 73, 75, 81, 83, 84; Zutphensche Archief; Enghuizer Archief; Uit familie aanteekeningen aangevuld.