[Servatius Hazevoet]
HAZEVOET (Servatius), zoon van Jacobus Hazevoet en Anna Frank, werd te Middelburg den 2den April 1657 geboren. Van zijne jeugd af aan in de Heilige Schriften onderwezen, werd hij door zoo grooten lust bevangen tot de beoefening der godgeleerdheid, dat hij, ofschoon voor een ander beroep bestemd, zich daaraan toewijdde. In de voorbereidende wetenschappen behoorlijk onderwezen, vertrok hij in 1680 naar de Franeker hoogeschool, alwaar hij voornamelijk de lessen van de hoogleeraren van der Waeijen en Vitringa, de vader, volgde. Hij zette zijne studiën zoo wèl voort, dat hij in 1685 tot proponent werd aangenomen. Hij werd vervolgens in 1688 predikant te Krabbendijke, in 1701 te Steenbergen en in 1705 te Vlissingen, waar hij, na eene getrouw vervulde Evangeliebediening van 37 jaren, den 17den April 1725 overleed. Hij was in 1691 ook legerpredikant geweest. Tweemaal was hij gehuwd; eerst met eene dochter van Johannes Willemsen, ouderling te Middelburg, daarna met .... Anemaet. Bij deze verwekte hij vier dochters.
Hazevoet maakte zich als godgeleerd schrijver bekend door de volgende geschriften:
De vijftien liederen Hamaaloth met eene naspeuringe van derzelver profetis oogwit, verklaringe der woorden, historisse vervullinge en gebruik tot godvruchtigheid, Rott. 1707. 8o.
Brief van den H. Apostel Paulus aan de gemeente van Efezen en Filippi ontleedt, verklaart en betoogt, Leid. 1715. 4o.
De brieven van den Apostel Paulus aan de gemeente der Galateren en Kolossensen, Leid. 1720. 4o.
Brief van den H. Apostel Paulus aan de gemeente te Rome, Leid. 1725. 4o.
Hazevoet was ook geen ongelukkig beoefenaar der Nederduitsche dichtkunst, gelijk blijkt uit verscheidene gedichten, op onderscheidene tijden en gelegenheden uitgegeven. Reeds op twintigjarigen leeftijd beoefende hij die, blijkens zijne:
Historie van het lijden onzes Heilands, Middelb. 1677 4o.
Auteursrechtvrij