Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Eerste stuk

[Margaretha Haverman]

HAVERMAN (Margaretha), de dochter van een schoolmeester te Amsterdam, waar zij omstreeks 1720 geboren werd. Van haren vader, die zelf uit liefhebberij de kunst beoefende, leerde zij de eerste beginselen en vervolgens genoot zij het onderrigt van den beroemden Jan van Huysum. Zij was weldra zoo ervaren in het bloemen fruitschilderen, dat haar meester er naijverig op werd,

en op middelen bedacht was haar van zich te verwijderen. De gelegenheid werd hem daartoe geschonken, toen Margaretha het slagtoffer werd der verleiding. Ondanks herhaalde trouwbelofte, werd zij door haren verleider verlaten. Genoodzaakt haar vaderland te verlaten, trok zij naar Parijs, waar zij omstreeks 1750 nog leefde, onder de leden der koninklijke akademie opgenomen, met zekeren Mondotige gehuwd was, en grooten opgang maakte door hare kunst. Zij moet aldaar tegen het einde der achttiende eeuw overleden zijn. Door haar verblijf buiten 's lands is haar werk hier hoogst zeldzaam.

Zie Biograph. univers., T. IX. p. 223; Kramm, Lev. en Werk. der Kunstsch.