[Jacob van Haeften]
HAEFTEN (Jacob van), geboren in 1751, studeerde in de regtsgeleerdheid aan de Utrechtsche hoogeschool en verkreeg aldaar den doctoralen graad na verdediging zijner Dissertatio Juridica de Vagabundis. (Ultr. 1773. 4o.) Hij maakte zich als dichter bekend door zijne:
Dichtluimen, Amst. 1826. 8o. met portret.
Hij overleed in 1827 hoog bejaard te Heerenveen, waar hij de laatste jaren zijns levens woonde en zich door zonderlinge zeden en manieren kenmerkte. De letterkundige Witsen Geysbeek en de schilder W.B. van der Kooi waren zijne bijzondere vrienden.
Zie de Jong, Naaml. van Boek.; van der Aa, Nieuw Woordenb. van Ned. Dicht.; Cat. van de Bibl. der Maatsch. van Ned. Letterk. te Leid. D. II. bl. 462, 544; Muller, Cat. van Portrett.
Auteursrechtvrij