Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 7

[Jacob van der Gon]

GON (Jacob van der), een Nederlandsch zeekapitein, die in 1709 met de Kapiteinen Roos en Ofzee, benevens den Consul van Baerle, naar Tunis, Algiers en Tripoli werd gezonden, om den reeds vroeger aangeganen vrede met die roofstaten te bekrachtigen en het verdrag uit te wisselen. Hij slaagde naar wensch.

In 1722 had hij het bevel over het schip Rossem van 44 stukken, en uam als zoodanig deel aan den togt van den Schout-bij-Nacht Hendrik Grave naar Algiers, om de Algerijnen te tuchtigen. Hij was waarschijnlijk een bloedverwant van den Schout-bij-Nacht Adriaan David van der

Gon, die in 1766 met 's lands schip van oorlog, de Castor, mede naar Algiers werd gezonden om den Dey te bevredigen. Zoowel omtrent dezen als van Jacob van der Gon zijn ons geene verdere berigten bekend.

Zie de Jonge, Gsschied. van het Ned. Zeewez. D. IV. St. II. bl. 516, D. V. bl. 10, 29, 374.