Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 6

[Jan Hendrik Fortmeyer]

FORTMEYER (Jan Hendrik) werd geboren te Leiden in 1747, en begon aldaar zijne studiën aan de Hoogeschool, terwijl hij het leerstellig onderwijs van den Predikant Retman genoot. Daarna zette hij zijne voorbereiding tot de studie der godgeleerdheid te Amsterdam bij den voortreffelijken leeraar J. Mulder voort, en studeerde daarna nog vijf jaren te Göttingen, alwaar hij onder den Hoogleeraar C.G.F. Walch drie proefschriften verdedigde, namelijk eene: Dissertatio de decretis Praedestinationis et reprobationis, ex Rationis Judicio, non ex absolutis sed hypotheticis en: Excercitatio Theologica de Satisfactione pro omnibus hominum peccatis a Christo praestita, 2 stukjes.

Uit Duitschland in 1773 teruggekeerd, werd hij in dat jaar proponent bij de Luthersche gemeente, en in 1776 Luthersch predikant te Zierikzee. Hij vertrok van daar in 1778 naar Zutphen en in 1779 naar Utrecht. Bij de viering van het 250jarig feest der overgave van de Augburgsche geloofsbelijdenis, op den 25^sten Junij 1780, werd de nieuwe Amsterdamsche Psalmberijming ingevoerd en Fortmeyer deed bij die gelegenheid de leerrede, naar aanleiding van Coll. 3, vs. 16, die door den druk is bekend gemaakt. Hij nam in 1791 een beroep naar Amsterdam aan en overleed er den 27^sten April 1812.

Fortmeyer vereenigde eene grondige geleerdheid met beschaafde manieren en eene bevallige voordragt. Bij de vele twisten, die hij in zijn kerkgenootschap bijwoonde, betoonde hij zich een vredelievend man, die velen innam door zijn opgeruimd en minzaam voorkomen.

Zie Schultz Jacobi en Domela Nieuwenhuis, Bijdr. tot de Gesch. der Evang-Luth. Kerk, St. I. bl. 124-130, St. VII. bl. 81; Domela Nieuwenhuis, Gesch. der Amst. Luth. Gemeente, bl. 208, 232.