Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 6

[Johannes Feylingius]

FEYLINGIUS (Johannes), zoon van Jacobus Feylingius, Predikant te Mierlo en Stiphout, werd insgelijks voor Predikant opgeleid, in 1653 beroepen te Budel en Gastel, in 1659 te Deurne, Vlierden en Liessel, en in 1664 te Maarhees en Zurendonk, waar hij in 1696 overleed. Zijn zoon volgt. Hij maakte zich als dichter bekend, in navolging van Cats, doch hem gansch niet evenarende, door:

Het bloemhofje der gedichten, vervattende allerlije sinne-beelden, op Goddelicke Materien gepast, voor reijsende lieden en andere. Mitgaders: het Bloemhofje van allerlije sinnebeelden, op stedelicke, huisselicke, politieke en militaire Materien passende. Alsmede: het Bloempotje van eenege Geestelicke lidekens, gedicht- gebeden en dankzeggingen, 's Hage, 1683. 8^o.

Hij schreef ook:

Twee Hemelen te gelijk mèt den weg tot deselve, Amst. 1665. 12^o.

Wonderen des Werelds, 12^o.

Swanen gezang, 12^o.

Zie de Jongh, Naaml. der Predik. uit de Class, van Gelderl. bl. 301; van Abkoude, Naamreg. van Ned. Boek. D. I. St. III; van der Aa, Nieuw Woordenb. van Ned. Dicht. D. II. bl. 155-157.