Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 4

[Henrik van Delmanhorst]

DELMANHORST (Henrik van), verkreeg in 1620 van Curatoren der Leidsche Hoogeschool de vergunning, om, op de proef, voorlezingen over de redekunst te houden. Het schijnt echter dat hij daarmede weinig genoegen gaf; althans zijn verzoek in 1623, om in plaats van den Hoogleeraar H. Bredius benoemd te worden tot professor in de rhetorica, werd afgeslagen. Bij Balen, beschrijving van Dordrecht, bl. 1241, wordt hij genoemd Medicijn ordinaris der stad Leyden en professor in de faculteyt van de Medicine op de Academie aldaar. Hugo de Groot schreef een Epistola Jocosa bij zijne bevordering tot geneesheer, en volgens de poemata Jani Bodecheri Banningii (Lugd. Bat. 1637, p. 183) schreef hij een Etymologicon. Als Latijnsch dichter maakte hij zich bekend zoo

door zijn Threnodia Nicotiana als andere gedichten, die men verspreid vindt in de bundels van Jacobus Pilius, Albertus Eufrenus, Bodecher Banning en anderen.

Zie, behalve de genoemden, Grotii, poëmata, (Lugd. Bat. 1617) p. 272-274; Siegenbeek, Geschied. der Leidsche Hoogesch. D. II. Toev. en Bijl., bl. 263; Schotel, Letterk. Bijdr. tot de geschied. van den Tabak enz. bl. 114.