Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Anna Maria Punt, geboren de Bruin]

BRUIN (Anna Maria Punt, geboren de), was eene zeer voortreffelijke Tooneelspeelster, die in 1730 aan het Tooneel kwam en in die dagen als de edelste parel aan de kroon van den Schouwburg schitterde. Zij was naar den eisch der rollen, of Venus, of Minerva, of de gulhartige Hebe; in alles volmaakt, terwijl zij zelve door eene gelukkige onachtzaamheid haar eigene voorregten scheen te vergeten. Onder anderen werden de rollen van Cornelia in Pompejus en Monima in Mithridates, zeer fraai door haar uit-

gevoerd. In het treurspel Louis de Vargas had zij, onder de gedaante van Maria de Luxan, op zekeren avond den Tooneelspeler Jan Punt, die den titelrol vervulde, zoodanig getroffen, dat hij haar ten huwelijk vroeg, welk aanzoek met een gewenscht gevolg bekroond werd, doch voor weinige jaren slechts, want den 24sten Mei 1744 overleed zij, in het bloeijendste van haren leeftijd in het kraambed, hem twee kinderen nalatende.

Zelfs buiten het tooneel bezat zij alle hoedanigheden, die eene schoone vrouw heminnelijk maken. Zij paarde de levendigste verbeelding aan een gezond oordeel; haar allergevoeligst hart onderwierp zich altoos aan de reden; de lieflijkheid van haren gezelligen aard werd ondersteund door een zwier, die naar de deftigheid zweemde, zonder de minste gemaaktheid te toonen. Bij zoo vele gaven voegde zij eene kiesche deugd en eenen zorgvuldigen wandel.

Zie Levensbes. van Vermaarde Mannen en Vrouwen, D. IX. bl. 3-6; Collot d'Escury, Holland's Roem, D. IV. St. II. bl. 604; van Halmael, Bijdr. tot de Geschied. van het Tooneel, bl. 38.