Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Eerste en tweede stuk

[Pieter Bodisco]

BODISCO (Pieter), zoon van den voorgaande, geboren te Haarlem, den 6den October 1778, was fabrijkant in garens in zijne geboortestad, waar hij den 17den Maart 1831 overleed. Hij bevorderde sinds meer dan dertig jaren, als Lid in het algemeen, en sedert dertien jaren, in het bijzonder als Secretaris van het aldaar bestaande Departement der Maatschappij Tot Nut van 't Algemeen, benevens alle zijne heilzame inrigtingen en maakte zich bovendien bij zijne stadgenooten verdienstenlijk, door het belangeloos waarnemen van vele lastposten. Ofschoon geene gegeleerde opvoeding genoten hebbende, bleef hem de beoefening der Letteren niet geheel vreemd, en mag men vooronderstellen, dat, ware hem zulk eene opleiding ten deele gevallen, de oorspronkelijkheid van zijn luimig vernuft, gepaard aan goeden aanleg en volharding, hem op die loopbaan zou hebben doen voortkomen, ja schitteren. Nu bepaalden zich de uitvloeiselen van zijnen vruchtbaren geest, zoo in Proza als Dichtmaat, binnen bestaande kringen in de stad zijner geboorte, met name het Natuur- en Letterkundig Gezelschap: Oefening in Wetenschappen; de aloude, sinds weinige jaren herstelde, Rederijkkamer: Liefde bovenal, en het Dichtlievend Gezelschap: Democriet, welke alle in hem een getrouw medearbeider en lustig deelgenoot in het gezellig verkeer vonden, en niet zelden de geestige invallen en vreemde vernuftwendingen, in zijne

echt oorspronkelijk koddige stukken, zoowel als zijne scherpzinnigheid, gevatheid, vlugheid, ijver en orde in alle betrekkingen bewonderden. De laatste hand ontbrak aan meest al wat hij leverde; hij gevoelde dit zelf, maar zijne aan de Letterkunde vreemde en drokke werkkring veroorloofde hem evenmin die daaraan te leggen, als hij daartoe lust gevoelde; waarom hij er nooit aan dacht om er het publiek mede lastig te vallen, ofschoon het geen twijfel leidt, of onderscheidene zijner, zoowel enkele ernstige, als vooral luimige Dichtstukjes, zouden meer welkom geweest zijn, dan menige Dichtbundel, waarmede in het eerste vierde dezer eeuw onze Letterkunde begiftigd werd.

Hij was tweemalen gehuwd geweest; eerst met Anna Kool, bij wie hij drie zonen en eene dochter verwekte, van welke de tweede zoon Jacob Bodisco, Predikant bij de Doopsgezinden te Zutphen is. Zijne tweede vrouw, Gijsberta Maria Tideman, schonk hem eenen zoon en eene dochter.

Zie Algem. Konst- en Letterbode voor 1831, D. I. bl. 139 en 180, uit familiepapieren aangevuld.