Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Eerste en tweede stuk

[Nikolaas Bodecheer]

BODECHEER (Nikolaas) was eerst Predikant te Loosdrecht, van waar hij in 1611, van de zijde der Contra-Remonstranten afwijkende en den Remonstranten toevallende, in weerwil van de Classis, was vertrokken en te Alkmaar in dienst gekomen. Ofschoon hij in 1618 hier weder de gunst der Contra-Remonstranten scheen te zoeken, werd hij evenwel afgezet. Nu moet hij zich naar Leiden hebben begeven, waar hij zich zeer stil hield en naarstig de Akademische lessen en Predikatiën bijwoonde, terwijl hem in Augustus 1620 op last van de Staten

van Holland tot eene proeve, een jaargeldje betaald werd; doch niettegenstaande zijn aanbod om de canons van de Dordsche Sijnode te teekenen en het verzoek van den kerkeraad te Leiden aan de Gedeputeerden der Synode van Noord-Holland, in Augustus 1622 te Amsterdam vergaderd, welk schrijven door eenen brief der Professoren versterkt was, wilde men hem niet ten Avondmaal toelaten en het liep nog wel drie of vier jaren aan, eer hij weder in de schoot der kerk werd opgenomen. Voornamelijk schijnt men op hem te zijn gebeten geweest, omdat hij onderscheidene schriften ten voordeele van de Remonstranten had geschreven.

Zie Brandt, Hist. der Reform., D. II. bl. 924, 926, D. III. bl. 389, 717, 925, D. IV. bl. 335, 336, 800, 801; de Chalmot, Biogr. Woordenb.; Tideman, de Remons. Broeders, bl. 237.