[Engelbert Bierman]
BIERMAN (Engelbert) werd den 8sten December 1788 te Erwitte in Duitschland geboren. In zijne kindschheid werd hem zijn vader door den dood ontnomen. Veel aanleg en lust tot de muziek betoonende genoot hij eerst onderwijs daarin van zijnen ouderen broeder, en later bij eenen muziekmeester in Paderborn. Achttien jaar oud zijnde, verliet hij zijn vaderland en begaf zich als muziekant in dienst bij een Hollandsch militair muziekkorps, maakte vervolgens den veldtogt naar Rusland mede, en moest met velen den moeijelijken krijgstogt met eene achttien-maandsche gevangenschap te Witebsk boeten, waar hij daarenboven door eene hevige ziekte aan zijne legerstede gekluisterd, maar door eene voorbeeldige verzorging van eenige getrouwe krijgsmakkers aan den dood ontrukt werd. Na den val van Napoleon keerde hij terug, en vestigde zich in 1814 met er woon in Deventer, waar hij door zijne uitmuntende muzikale bekwaamheden, veel belangstelling verwekte, en door het geven van concerten en muziekonderwijs, waarbij hij zich steeds door vlijt, geduld, volharding en belangeloosheid kenmerkte, weldra een goed bestaan vond. Bierman bespeelde de fluit meesterlijk, maar was tevens een virtuoos op de fagot. De behoefte gevoelende om zich de kennis van nog andere instrumenten eigen te maken, legde hij zich ook op het piano-forte-spel toe, en bragt het daarin mede, zonder hulp van anderen, zoo ver, dat hij, zonder zelf een groot speler te zijn, eene behoorlijke opleiding daarin aan zijne leerlingen geven kon. Ook in den zang beproefde
Auteursrechtvrij