Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Eerste en tweede stuk

[Coert Lambertus van Beyma]

BEYMA (Coert Lambertus van) thoe Kingma een zoon van Julius Matthijs van Beyma en van Fokel Helena van Burmania, geboren te Harlingen, den 5den Februarij 1753, oefende zich te Franeker in de regtsgeleerdheid onder Bavius Voorda en Hermannus Cannegieter, en vervolgens te Leiden onder Lodewijk Caspar Valckenaer en Dionysius Godefridus van der Keessel, en werd in 1781 Meester in de regten en later Secretaris van West-Dongeradeel. Van toen af had hij een aanmerkelijk deel in de aangelegenheden van het gewest zijner geboorte. Zoo maakte hij reeds in 1783 deel van de aanzienlijke bezending uit Friesland naar 's Gravenhage gezonden ten einde eene vermindering in het aandeel van dat gewest tot de algemeene lasten van het bondgenootschap te weeg te brengen, en was een der sterkste voorstanders om het in onbruik geraakte Regerings reglement van 1748, als gunstig voor de volksvrijheid, weder hersteld te zien. De zaak der Patriotten ijverig toegedaan, stond hij die met woord en pen ten dienste, en maakte tevens in 1787 deel van het Defensiewezen van den Staat en der Stad Franeker. Diensvolgens achtte hij het raadzaam, toen in September van dat jaar zijne partij het onderspit delfde, naar St. Omer in Frankrijk te wijken, waar hij door Lodewijk XVI benoemd werd tot Commissaris-Generaal over alle de Nederlandsche vlugtelingen.

In 1795 in het Vaderland teruggekeerd, werd hij door zijne landgenooten in het gewestelijk bestuur geroepen en kort daarna ter Nationale Vergadering afgevaardigd, waar men zijne kunde zoo zeer op prijs wist te stellen, dat hij zich tot onderscheidene commissiën benoemd zag, zoo als in 1796 tot lid der commissie tot het verkiezen van personen ter vervaardiging der wetboeken; in het volgende jaar tot eene bezending naar Kampen; in Januarij 1798 werd hij echter door de revolutionnairen in hechtenis genomen, omda hij de eenheid van Staat niet genoeg voorstond, doch ten gevolge der omwenteling van 12 Junij van dat zelfde jaar weder in vrijheid gesteld. In Julij daaraanvolgende werd hij Advokaat-Fiskaal der middelen te water in het departement Friesland te Harlingen, welken post hij waarnam tot in 1806, wanneer hij, als niet onder een Vorst willende dienen, voor alle betrekkingen bedankte en stil te Dronrijp ging wonen, waar hij den 7 September 1820 overleed. Hij was in 1780 gehuwd met Aukje van Poutsma, bij wie hij, onder anderen, verwekte Julius Matthijs van Beyma thoe Kingma, die volgt.

Zijn portret komt voor in de Vaderl. Hist. ten vervolge op Wagenaar, D. XIII. bl. 106.

Hij schreef:

Tractatus de Grietmannis, Fran. 1781.

Apologie of verantwoording.; St. Omer 1792.

Zie Tegenw. Staat van Friesland, D. II. St. I. bl. 207. Vaderl. Hist. ten vervolge op Wagenaar, D. VII. bl. 101, D. X. bl. 292, D. XIII. bl. 107, 109-131, 149, 155, 189, D. XIV. bl. 189, D. XIX. bl. 12, 13, 45, 57-62, 90, 124, 151, D. XXII. bl. 40 en 41, D. XXIX. bl. 24, D. XXXV. bl. 37, 131 en 375, D XXXVII. bl. 127, 180, 198, 204, 270, 272, 304, D. XXXVIII. bl. 18, 46, 51, 78, 79, 95, 128, 145-173 en 184, D. XXXIX. bl. 30, 40, 57, 62, 94, 110, 112, 114, D. XL. bl. 188; C. van der Aa, Gesch. van den Oorlog, 1793-1801. D. V. bl. 293, 294, 404-406, en 425; van Kampen, Vaderl. Karakterk., D. II. bl. 588, die hem echter abusivelijk Karel Lambert van Beyma noemt; Bilderdijk, Geschied. des Vaderl., D. XII. bl. 215.