Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt

Den xxvj. Psalm.

VErschaf my recht, o Heer,
Voor wien ich my verneer,
Want ick ben reyn, en onbesmet
Op u is mijn vertrouwen,
Dies sal ick’t staende houwen
Waer ick mijn voeten neder set.

2 O Heere, peylt mijn grond
En oordeelt of gy vond
Oyt valsheyt in mijn ommegaen,
Wilt vry mijn hert doorsoecken
Of’t in verborgen hoecken
Yets slims of onrechts heeft gedaen.

3 Uw gunst, uw goedigheyd

[p. 60]

 

Was staegh voor my bereyd,

 

Die had ick voor mijn oogen staen;

 

Ick hebbe vroom gehandelt,

 

Ick hebbe recht gewandelt,

 

Ick hebbe nae uw woord gedaen.

 

 

 

4 Ick hebbe niet verkeert

 

Met menschen, die op dʼeerd

 

Sich voen met wind en ydelheen,

 

Men heeft my niet gevonden

 

By die haer valsche gronden

 

Bedecken met vermomde reen.

 

 

 

5 Den quaeden draegh ick haet,

 

Men siet my in den raed

 

Der snoode mannen niet vergaert;

 

Ick sit niet in haer bancken,

 

Ick deel niet aen haer rancken

 

Noch aen haer goddeloosen aert.

Pause.

6 Ick ken my selven net,
Onschuldigh, onbesmet,
Mijn handen heb ick reyn en klaer,
En derf vrymoedigh treden
Met onverschrickte schreden
Tot uwen heyligen autaer

7 Om daer met danckbaerheyd
’tLof uwer Majesteyt
Voor u gemeynt te roepen uyt
En doen voor yders ooren
Vw wonderwercken hooren

[p. 61]

 

Door sangh en spel van harp of luyt.

 

 

 

8 O Heer, ick stel mijn sin

 

Met yverige min

 

Op’t heyligh huys daer hy in woont;

 

Ick heb in hooger waerde

 

De plaets, daer ghy op aerde

 

Uw heerlijckheyd aen ons vertoont.

 

 

 

9 Och, dat ick niet en raeck

 

Om ’tleven, als uw wraeck

 

Sich eens ter straf der boosen spoedt;

 

Wilt my niet heenen rucken

 

Met die de goe verdrucken

 

En dorsten na onschuldigh bloed:

 

 

 

10 Die staegh met ziel en lijf

 

Tot schandelijck bedrijf

 

Tot roof en moorden reede staen,

 

Wiens handen voor geschencken

 

Om ’trecht te helpen krencken

 

Tot schae der vroomen open gaen.

 

 

 

11 Maer anders is uw knecht,

 

Mijn wandel is oprecht

 

En ver van alle guytery,

 

Dies neygt na u mijn ooren,

 

Wilt my genadigh hooren

 

En maeckt my van mijn haeters vry.

 

 

 

12 Als ick op effen velt

 

Sal eenmael zijn gestelt

 

En buyten nood van glippen stae,

 

Sal ick den Heere singen

 

In de vergaderinghen

 

Dat ick soo wel en seeker gae.