Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne

Liedeken tot verheffinge van Godts wo[n]der wercken, van sijn Heylighen, en den deught-rijcken mensch die naer Godts ghebodt leeft.

Stemme:O Menschen, die wenschen naer, &c.

Komt heden,
Ghetreden,
Aenhoort mijn verma[en]
Wat ick speure,
Jn Schrifture,
Hebbe vinden staen,
Wat Godt gheven,
Sal naer 't leven,
't Menschelijck gheslacht,
Voor hun deugden,
s' Hemels vreughden,
Die zijn weerdt gheacht.

Naer 't lijden
Verblijden,
Sullen wy te saem

[p. 49]

 

s' Wereldts saecken,

 

Boosheyt staecken,

 

't Js Godt aenghenaem,

 

Knyen en ooghen

 

Neder booghen,

 

voor Godts Majesteyt,

 

Die hier lijden,

 

Sal verblijden,

 

Jn der eeuwigheyt.

 

 

 

Hoe schoone,

 

Een Troone,

 

Heeft daer Maria

 

Godts Moeder,

 

Ons Behoeder,

 

Blijft sy vroegh en spa

 

Wilt eens dincken,

 

Hoe klaer-blinckend',

 

Daer de Mart'laers zijn

 

Jn Godts Rijcke

 

Al ghelijcke,

 

Leven sonder pijn.

 

 

 

Hooft soete,

 

Tot boete,

 

Dat gaf Barbara

 

Tot offerhanden,

 

Al haer Tanden,

 

Appolonia,

 

Elck moet weten,

 

Niet vergeten,

 

Dat Sinte Lauw'rens,

 

Hem liedt braeden,

 

Door dees daeden,

 

Js hy s' Hemels Prins.

 

 

 

Hoe lustigh,

 

Gherustigh,

 

Js in 't Hemel-rijck,

 

d' Enghels loven,

 

Godt hier boven

 

Singhen soet musyck,

 

't Waer te wenschen,

 

Dat wy menschen,

 

Deden neerstigheyt,

 

Wel te leven,

 

Godt sou gheven,

 

Ons de saligheyt.

 

 

 

Laet prachten,

 

En drachten,

 

Nu en 't allen tijdt,

 

Mans en Vrouwen,

 

Wilt aenschouwen,

 

Godt ghebenedijdt,

 

Leeft in vreughden,

 

Doet veel deughden,

 

Hier op 's werelts dal

 

Ghy sult woonen,

 

Met een Croone,

 

By den Opper-al.