Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne
(1722)–Jacobus de Ruyter–
AuteursrechtvrijStem: Geeft my te drincken naer myn dorst.Wanneer ick over-peysen gaen,
De Eeuwigheyt dan moet ick suchten,
Van al het quaet door my ghedaen,
| |
[pagina 47]
| |
'k En weet hoe hoe d' eeuwigheyt ontvluchten,
Waerom dat ick soo dickwils duchten,
Door dese zee vol bitterheyt,
Sy doet vergaen al mijn ghenuchten,
Wanneer ick denck op d' eeuwigheyt.
O eynde sonder eynde! ghy doet,
Eylaes, verkorten mijn jonck leven,
Als ick u overdencken moet,
Mijn Ziel en lijf begint te beven,
'k En weet wat loon ghy my sult gheven,
Daerom dient wel aen my beschreyt,
De sonden al, door my bedreven,
Jck schrick voor die langh eeuwigheyt.
Ghy zijt, o Eeuwigheyt, een Hel,
Door u schricklijcke langhe tijden,
Eeuwigh qualijck, of eeuwigh wel,
Of voor eeuwigh te moeten lijden,
Wel wie soud hem daer in verblijden,
Als ick denck op haer strengigheyt,
Myn blijdtschap stel ick al ter zijden,
Ick schroom voor u, o eeuwigheyt.
Ghy zijt een tijdt al sonder tijdt,
Gheen tijdt en zijt ghy van duysent jaeren,
Als ick ghedencke wie ghy zijt,
Jck moet leven in groot beswaeren,
'k En weet niet waer mijn ziel sal vaeren,
Daerom uw' sonden al beschreyt,
Wilt in uw' tijdt deughden vergaeren,
Aen een half uer hanght d' Eeuwigheyt
Wie kan in d' eeuwigheyt verblijen,
Of wel dat woort met vreught aen-hooren,
Wie kan dien tijdt ten eynde sien,
Niemant van die oyt sijn ghebooren,
Daerom en laet gheen tijdt verloren,
Om te winnen de saligheyt,
Op dat ghy van Godt wordt verkoren,
En dat voor in der eeuwigheyt.
| |
[pagina 48]
| |
O tijdt! o kostelijcken tijdt,
O langh tijdt! ghy doet my treuren,
Die snellijck, vlieght en henen rijdt,
O tijdt die eeuwelijck sal deuren,
'k En weet niet wat my sal ghebeuren,
Als mijn Ziel uyt het lichaem scheyt,
Dan sal ickhet moeten besueren,
Misschien voor in der eeuwigheyt.
Menschen neemt uwen tijt wel waer,
Leght uwe sonden af met sorghen,
Op dat ghy't niet beklaeght hier naer,
Laet af dat segghen, morghen, morghen,
Wie weet of Godt u noch sal borghen,
Want 't waere dan te laet beschreyt,
Als satan soud' uw' ziel verworghen,
Jn d' hel voor in der eeuwigheyt.
Ghy moet o mensch! tot u behoedt,
Van uwen morghen heden maecken,
Wilt ghy ghenieten 't eeuwigh goedt,
En tot d' Hemelsche Glorie raecken,
Wilt altijdt in Godts liefde blaecken,
Leght uwe sonden af al ghelijck,
Op dat gy 't saemen mooght gheraecken,
By Godt in het schoon Hemel-rijck.
|
|