Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne

Waerachtigen Spieghel voor alle Sondaers en Sondaressen, waer in begrepen zijn de grouwelijckheden van de seven Hooft-sonden.

Op de wijse: Liefste Rosalinde waerom weende ghy.

Sondaers ende Sondaeressen blijft wat staen,
En luystert al te saemen naer dit goedt vermaen,
Die hier leven al oft 'er gheen Godt en waer,
Onghebonden,
Vol van sonden,
Allegaer.

Spieghelt u hier eerst in de hooveerdigheyt,
Waerom dat soo menigh mensch in d' helle leydt,
Die met groote pijn voor eeuwigh branden moet,
O sondaren,
Allegaere,
Afstant doet.

[p. 20]

 

Komt en spiegelt u hier oock gierighen mensch

 

Die in vele sonden leeft naer uwen wensch,

 

Verdoolde menschen laet de gierigheyt dogh af,

 

Eer ghy sterven,

 

En bederven,

 

Moet in 't Graf.

 

 

 

Ghy onkuyssche menschen en bedrieght u niet

 

Weet dat Godt den Heer hier al u boosheyt siet,

 

Daerom laet toch af u vuyl onkuys bedrijf,

 

Wilt u mijden,

 

En kastijden

 

't Weeldigh lijf.

 

 

 

Die ghenegen zijt tot grooten Haet ende nijdt,

 

Ghy sult van Godt den Heer oock wesen gekastijdt,

 

k Bid u al dien grooten Haet en Nijdt af-laet,

 

Quaet vergeven,

 

En wel leven,

 

't Uwer baet.

 

 

 

Spiegelt u oock menschen die soo gulsigh zijn,

 

Bedenckt wel die grouwelijcke helsche pijn

 

Laet de Gulsigheyt en al u boosheyt staen,

 

Leeft in deughden,

 

S' hemels vreughden,

 

Sult g' ontfaen.

 

 

 

Menschen laet oock al af uwe gramschap groot

 

Ter eer van Jesus die voor ons sijn bloet vergoot

 

Kiest daer voor ick bid u de Sachtmoedigheyt,

 

Peyst oock stranghe,

 

op die lange,

 

Eeuwigheydt.

 

 

 

Spieghelt u al die hier in de Traegheyt leeft

 

En die weynich om de goede wercken gheeft

 

Peyst op uwen tijdt wel die noyt stil en staet,

 

Sonder mijden,

 

Al u tijden,

 

Gaede slaet.

 

 

 

Gedenckt lieve menschen wat dat is voor pijn

 

Die van Godt voor eeuwigh af-ghescheyden zijn,

 

Eeuwigh, eeuwigh eeuwigh t' is soo langhen tijdt

 

Jck moet schroomen,

 

Als ick noeme

 

d'Eeuwighey[t.]

 

 

 

Oorlof menschen alle die dit heeft verstaen

 

Bidt Godt en sijn Alder-liefste Moeder aen,

 

Op dat sy u jonnen naemaels al ghelijck,

 

Naer dit Leven,

 

Moghen geven,

 

't Hemel-rijck.

 

 

 

d' Hooft-sonden zyn aen Godt soo haetelijc[k]

 

Dat sy ons stooten uyt het Hemel-rijck,

 

Dus Menschen schouwt altyt dit boos feny[n]

 

Wilt ghy nae 't leven eeuwigh saligh zij[n.]