Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne
(1722)–Jacobus de Ruyter–
AuteursrechtvrijOp de wijse, van het Verckens-hooft: oft van Polephemus.Peyst menschen al op u kort leven,
wilt begheven,
U tot Deughden al ghelijck,
Eer dat de doodt u komt bestrijden,
En moet lijden,
Maeckt u van alle sonden quijt.
Peyst hier die hooveerdigh wesen,
Wilt Godt vreesen,
Volght in de oodtmoedigheyt
Stelt 's Werelts pracht uyt uwe sinnen,
Ghy sult winnen,
Hier naer d'eeuwighe Saligheyt.
Gierigh Mensch denckt dat ghy moet sterven,
En bederven,
Rotten in het duyster graf,
Wilt mildelijck de armen gheven,
Gy sult leven,
Van Godt noyt zijn gescheyden af.
Onkuysschen Mensch het sal u baeten,
Wilt af laeten,
Al u vuyl onkuys bedrijf,
Leeft altijdt in eerbaerheden,
En goede zeden,
Kastijdt uw' vuyl onkuyssche lijf.
| |
[pagina 19]
| |
Al die in haet en nijdt noch leven,
Wilt vergheven,
Al 't gen' teghen u is misdaen,
Wilt uwen nijdt met liefde breken,
Gheen quaedt vreken,
Ghy sult'er glory voor ontfaen.
Wilt doch de Gulsigheyt oock laeten,
't Sal u baeten,
Dempt die dogh met de Matigheyt,
Ghy sult uw leven hier verlanghen,
En ontfanghen,
Hier naer d' eeuwighe Saligheyt.
Grammoedigh mensch wilt oock vergheven,
En wel leven,
'k Bid u altijdt sachtmoedigh zijt,
Peyst dat ghy eens sult moeten sterven,
En bederven,
Want 't leven is hier korten tijdt.
Al die traegh zijn tot goede wercken,
Wilt bemercken,
Dat uwen tijdt niet stil en staet,
Daerom laet af al uw' boosheden,
Leeft in vreden,
Met Godt het sal u wesen baet.
Wel aen dan menschen wil bekeeren,
En hier leeren,
Hoe g' op de werelt leven moet,
Want die met Godt eens wilt verblijden,
Die moet lijden,
Wilt hy verkrijghen 't eeuwigh goet.
|
|