Huys-gesangen

[p. I]

Middag-gesangen over Het Leven in Godsaligheyt.

[p. 1]

Middag-Gesang. Op De eerste dagh van De staet der onherbooren natuere.

Stemme: psalm 1. Die niet en gaet &c.

1.

GOdt geeft den mensch een redelijcken Geest;
Soo moet hy beter leven als een beest.
't Natuerlijck werck, en 'tburgerlijcke leven,
Sal aen den mensch den Hemel nimmer geven.
Doch menigh mensch is in soo boosen staet,
Dat menigh beest hem ver te boven gaet.

2.

Als 'therte blijft in sond' gerust en stil:

En boven dien, sigh kant tegens Gods wil.
Onwetenheyt van Godt: geen schrick vor sonden.
Sijn teyckenen, van die noch zijn bevonden,
Buyten genaed' en onder Godes vlouck.
Hoe noodigh is dan 'tnauwe ondersouck!

3.

Hoe blijft de mensch in soo een quaden standt?

'tKomt voort uyt zijn nateurelijck verstandt:
Daer komen by, des vleesch begeerlijckheden:
Een quaedt Gewisse maeckt oock quade treden:
Men volght zijn sin, en wereltsche gewoont:
Men meynt dat 'tdoen van Ouderen verschoont.

4.

Dees denckt, Godt siet het niet: en Godes straf

Meynt d'ander licht te sullen bidden af.
Dus heerscht de sondt: men stut geen quade lusten:
'tBegaene quaed en kan haer niet ontrusten.
Men dult geen tongh die straf dreyght over 'tquaedt:
Soo blijft de mensch in d'onherbooren staet.