|
| |
| |
| |
[Salomon heeft seer klaer beschreven]
Na de Wijse: Wat wordter een schoonen tijdt, &c.
Salomon heeft seer klaer beschreven,
Alle dinghen heeft sijnen tijdt,
Soo ist alhier met 's menschen leven,
Dat oock seer jammerlijck verslijt,
Daerom heeft hy voor best ghepresen,
Die wel kan do9en en vrolijck wesen.
Verstaet wel-doen en vrolijck wesen,
En sien wat de Schrift hier op seyt,
Dat heet den Heer van herten vreesen,
En niet in 's werelts ydelheydt,
Want ellick gheeft sijn loon nae desen,
Dus wilt gheen doodt noch menschen vreesen.
Wilt ghy gheen doodt noch menschen vreesen,
Doet goet, en vreest Godts Majesteyt,
Laet Godts woordt u leermeester wesen,
Vreest Godt, en doet gherechtigheyt,
Dan sult ghy wel ghena verwerven,
Gherustigh leven ende sterven.
Gherustigh leven ende sterven,
Daer nae hoopt den vromen altijdt,
En om Godts Rijcke te be-erven,
Schickt u daer nae neerstigh met vlijt,
Vrolijck en vroom nae Godts behaghen,
Want 't eynde sal de last doch draghen.
Het eynde sal den last doch dragen,
Daerom laet ons neerstigh toe-sien,
Op dat wy 't niet te laet beklaghen,
Want daer sal loon nae werck gheschien,
| |
| |
En dat wy 't eeuwigh goet verloren,
Het waer ons beter ongheboren.
Het waer ons beter ongheboren,
Dan te leven in ydelheydt,
Daer door verwecken wy Godts toren,
En streckt niet tot de saligheydt,
Ghelijck het stomme Vee ghedreven,
Soo onseker is 's menschen leven.
Seer onseker is 's menschen leven,
Ghelijck een Os al voor de bijl,
En schijnt somtijts vry hoogh verheven,
En sterft haestigh in der ijl,
Dit siet men daghelijcks geringhe,
Soo ydel zijn oock alle dinghen.
Hoe ydel zijn doch alle dinghen,
Als men des werelts loop insiet,
Rapen en schrapen sonderlinghen,
't Vergaet doch al, wat ist? 't is niet,
Als een bloem van den windt verdreven,
Soo ydel is oock 's menschen leven.
Hoe ydel is doch 's menschen leven,
Als gras en hoy, jae roock of mist,
Waer zijn doch al ons vrienden bleven,
Sy zijn al door, al wech, wat ist?
Sy zijn met Godt al overleden,
En als Godts wil, moeten wy mede.
Iae als Godt wil moeten wy mede,
Dus sien ick nu gheen beter raet,
Dan soecken eerst met neerstigheden,
Het Rijcke Godts daer 't in bestaet,
En den Heere van herten vreesen,
Altijdt wel-doen en vrolijck wesen.
Altijdt wel-doen en vrolijck wesen,
| |
| |
Dat in de vreese Godts bequaem,
Ick en heb oock gheen beter lesen,
Sterckt my, Heer, in uwen naem,
Dat bid ick u met groot verlanghen,
Wilt my doch in ghenaed ontfanghen.
Wilt my doch in ghenaed ontfangen,
Dat bid ick u, o! Prins en Heer,
Heylight en bewaert doch mijn gangen,
Tot lof en prijs uwes naems eer,
En mijner zielen saligheden,
Dat bid ick, Heer, Amen hier mede.
I.H. Pos.
|
|
Auteursrechtvrij