Middelieër liedboek

[Christus seydt, 't zijn mijn Vrienden]

Nae de Wijse: Waren 't al mijn vrienden, &c.

Christus seydt, 't zijn mijn Vrienden,
Die mijnen wille doet,
Maer die het niet en mienden,
En roepen Heere goet,
Sullen Gods Rijck, hoort ditten, niet besitten,

Maer die den wil mijns Vaders

Doen, met gehoorsaemheyt,
Door 't geloove mitsgaders,

[p. 276]

 

Godt vreesen met bescheydt,

 

Die sullen, hoort nae desen, saligh wesen.

 

Godt heeft de saligheden

 

Wel door Christum bereydt,

 

Maer vrienden, God eyscht mede

 

Rechte gehoorsaemheydt,

 

Door 't geloof met goe wercken, wilt dit mercken

 

Merckt, wat eyscht de Heere

 

Meer dan gehoorsaemheydt,

 

In al sijn woordt en leere,

 

Is dit 't rechte bescheydt,

 

Gehoorsaemheydt in desen, wort gepresen.

 

Gehoorsaemheydt is beter

 

Als offerhande siet,

 

Godt en is geen vergeter,

 

Hy weet watter geschiet,

 

Wie hem recht gehoorsamen, met betamen.

 

Abel was seer ootmoedigh,

 

Vroom, en Godt aengenaem,

 

Getrouw oprecht en goedigh,

 

Den Heere gehoorsaem,

 

Godt sagh sijn offer stadigh, aen, genadigh.

 

Leeft van Enoch den vromen,

 

Wat gehoorsaemheydt baert,

 

Godt heeft hem op-genomen,

 

En Noach vroom bewaert,

 

In d'Arck met sijn erven, voor verderven.

 

Abraham en Loth vreesen

 

Godt met gehoorsaemheydt,

 

Isac en Iacob desen

 

Heeft de Heer toe-geseydt

 

't Landt van Beloften schoone, voor haer loone.

[p. 277]

 

Den vromen Iob ghestadigh,

 

Om sijn verduldigheydt,

 

Godt was Ioseph genadigh,

 

Gaf hem eer en wijsheydt,

 

Godt was met haer in lijen, en verblijen.

 

Moses van Godt verheven,

 

En Aaron, het is waer,

 

In de woestijne bleven,

 

Iosu en Caleb maer

 

In 't beloofde Landt quamen, gehoorsamen.

 

Samuel groot en machtigh

 

Propheet, van Godt bemint,

 

Hy vreesde Godt aendachtigh,

 

Gehoorsaem als een kindt,

 

Hy sprack niet een verloren, woort, wilt hooren.

 

David een recht Schaep-herder

 

Nae Godts herte bereydt,

 

Wert Koningh, Godt sagh verder

 

Op sijn gehoorsaemheydt,

 

Hy vreesde 's Heeren name, seer bequame.

 

Helias hoogh van weerden,

 

Om sijn gehoorsaemheydt,

 

Nam hem Godt van der aerden,

 

En Elisa bereydt,

 

Dat hy het Woordt des Heeren, recht sou leeren.

 

Daniel is te loven

 

Om sijn gehoorsaemheydt;

 

De Mannen vroom in d'oven,

 

Presen Godts Majesteyt,

 

Godt heeft haer wijsheyt geven, en verheven.

 

Siet hier Propheten mede,

 

En vrome Mannen Godts,

[p. 278]

 

Om haer gehoorsaemheden

 

Mosten de pijn des doodts

 

Dickmael onschuldigh lijen, in die tijen.

 

Ioannes de voor-bode,

 

Christus Godts Soon bereydt,

 

Die sy onschuldigh dooden

 

Om haer gehoorsaemheydt,

 

De Apostelen mede, vele leden.

 

Daerom laet ons als wijse

 

Maeghden en Knechten siet,

 

Den Heer gehoorsaem prijsen,

 

En doen dat hy gebiedt,

 

Op dat wy met den vromen, by Godt komen.

 

Vrienden laet ons doch letten,

 

Sien wat Godts Woort ons seydt,

 

Want de Schriftuer en Wetten,

 

Eysschen gehoorsaemheydt,

 

En sijn gheboden houwen, met vertrouwen.

 

Prince, dit's 't eerst en leste,

 

Van de Schrifture fijn,

 

Godt vreesen dat ist beste,

 

En hem ghehoorsaem zijn,

 

'k Heb geen beter in desen, noodt ghelesen.

I.H. Pos.