|
| |
[Het is wel waer, dat den Zeeman veel lijdt]
Na de Wijse: Onlancks gheleden, &c.
Het is wel waer, dat den Zeeman veel lijdt,
Door stormen swaer, die hy geniet somtijt,
Maer noch veel meer, een Christen lijden moet,
Die na Godts leer, strijdt tegen vleesch en bloet.
Een Zeeman soeckt, altijdt te winnen meer,
En hem verkloeckt, om sijn reys ende eer,
Maer wat hy doet, het is al tegen wint,
En tegen vloet, al 't gheen dat hy begint.
Een Christen goet, soeckt hier in desen tijt,
Een reyn gemoet, voor Godt neerstig met vlijt,
Om een goe reys, tot Godt, en spoet hem seer,
Maer lacy! 't vleys, doet hem veel tegenweer.
Een Zeeman vroom, komt menighmael te laet,
Door wint en stroom, die hem verleyt en schaet,
Of hy schoon stiert, met stilt, wint, of rumoer,
't Schip onbeniert, waeyt somtijts uyt de roer.
Een Christen hier, wort dickwils seer benout,
Soo dat hy schier, door sijn swackheyt verstout,
Reyn ghemaniert, vreest Godt en is ghesint,
Dta hy hem stiert, als een vroom Christen kint.
En of hy dan, een streeckjen was verleydt,
Als een vroom man, doet weer sijn neerstigheyt,
En acht noch wijckt, van den cours voor-gestelt,
Maer neerstigh kijckt, want het sijn eere gelt.
| |
| |
Wie isser siet, 't zy Schipper of Stierman,
Of hy dwaelt niet, somtijdts een streeckjen van
Cours of compas, maer doet weer neerstigheyt,
En spoet hem ras, na den coers voor-geseyt.
O! Zee-man let, wel op u saligheyt,
Waeckt in 't gebedt, dat ghy niet werdt verleyt,
Vreest altijt Godt, doet neerstigh na sijn woort,
Houdt sijn gebodt, als een Christen behoort.
Doet u best, maer, na het vermogen dijn,
Godt sal voorwaer, u wel genadigh zijn,
Blijft niet verstockt, in u sonden verleydt,
Godts goetheyt lockt, u tot gehoorsaemheydt.
Past maer op 't roer, houdt dat in u gewelt,
En op u coers, die u is voor-ghestelt,
Kavelt u stroom, bruyckt loot ende verstant,
Houdt u doch vroom, so komt gy niet tot schant.
O! zeeman goet, waect twijl dat loopt u glas,
Stelt u ghemoet, op 't gheestelijck compas,
Doet nae sijn leer, hoopt met vertrouwen al,
Dat u de Heer, ghenadigh wesen sal.
Zeeman 't is waer, ghy hebt veel ongemack,
Wacht u hier naer, dat ghy niet krijght de sack,
Den Schipper snel, die ons herten doorsiet,
Die wetet wel, wie dat hem dient of niet.
Zeeman gewis, 't glas loopt wy moeter van,
Als dat uyt is, daer is geen keeren an,
Soo den mens scheyt, so komt hy voor den Heer,
Als den mensch leyt, hy komt immers niet weer.
Zeeman ghy zijt, dickwils in mijn ghedacht,
'k Bid u met vlijt, hout doch wel neerstig wacht,
De werelt dwaes, en u eyghen swackheyt,
Die u eylaes! seer menighmael verleyt.
O! Zeeman fier, gy loopt veel prijckel swaer,
| |
| |
Godt zy u hier, genadigh en hier naer,
Wat gy voorwent, Zee-man loopt niet verblint,
Denckt op het ent, versint eer ghy begint.
Zee-man certeen, ghy passeert lief en leydt,
't Is altijdt geen, voor de wint, als men seydt:
Ick hebt besocht, Zee-man dit's mijn besluyt,
Zijt wel bedocht, en neemt hier leeringh uyt.
En leght altijdt, de steven baet-waerd an,
Neerstigh met vlijt, gelijck een vroom Zee-man,
't Waeyt hardt of stil, Godt zy u troost alleen,
Al wat Godt wil, stelt u daer in te vreen.
Zee-man, 't is raedt, want ons stuck is geset,
Den tijdt die gaet, en 't glas verloopt te met,
Wy moeten of, Broeder maeckt u bereydt,
Soeckt Schippers lof, en uwe saligheydt.
Bidt met ootmoedt, den oppersten stierman,
En Schipper goedt, die ons bewaren kan,
Dat hy nae eysch, ons sijn gena verleen,
Behouden reys, dat is het noodigh Een.
I.H. Pos.
|
|
Auteursrechtvrij