|
| |
[God is seer goet, een Coning hoog hier boven]
Na de Wijse: Edel Kersou, &c.
God is seer goet, een Coning hoog hierboven,
Daerom soo moet, mijn ziel hem altijdt loven,
Prijsen en dancken seer, want hem behoort de eer
Eeuwelijck en ghestadigh,
Om dat hy gheeft, alles beleeft,
Wt liefden seer ghenadigh.
Alwaer het stof, en al ons hayren monden,
Wie kan den lof, des Heeren recht verkonden,
O! Godt, gebenedijt, want ghy genadigh zijt,
Om dat ghy doet, alles seer goet,
Mijn ziel looft Godt, den Heere der Heyrscharen,
Gheeft hem prijs, eer en danck,
Houdt sijn ghebodt, en wilt het wel bewaren,
Alle u leven lanck, looft hem met lof-gesanck,
Altijdt nae u vermeughen,
En soeckt altijt, 's Heeren profijt,
Met herten en verheughen.
Hoe sal ick reyn, den Heer loven en prijsen,
Voor al sijn liefde klaer,
Ick ben te kleyn, en swack om te bewijsen,
Dat beken ick voorwaer, voor de Heer openbaer,
| |
| |
Daerom treur ick met reden,
Ick ben te snood, dus naeckt en bloot,
Om voor den Heer te treden.
Waer mede fel, ick den Heere versoenen,
Ghelijck men dickmaels seydt,
Ghy wete wel, o Mensch! Godt eyst te lone,
Liefd en gehoorsaemheyt, oeffent gerechtigheyt,
Door 't Gheloof reyn met daden,
Soo sult ghy schoon, krijghen te loon,
Godts Rijcke uyt ghenaden.
Bewaert, o Heer! mijn uyt en in-gangh t'samen,
Tot lof en eer, van u heylighen Name,
Tot stichtinge met vlijt, van mijn naesten altijt,
En dat ick voort, leef nae u woort,
In liefde, rust en vreden.
Mocht ick een slot, hangen voor mijnen monde,
Voor u, o Godt! in ghenerleye sonde,
Ende mijn tonge hiel, op dat daer door mijn ziel
Niet leedt en my moest schamen,
Maer sprack seer wijs, tot 's Heeren prijs,
Och! was ick vroom, en reyn voor Godt bevonden,
Of Pelgerom, sonder bedrogh en sonden,
En wandelde altijdt, voor Godt neertsigh met vlijt,
Mijn leven lanck, tot prijs en danck,
Om zijn lof te vermeeren.
Ick sie, o! Heer, geen nader raet voor oogen,
| |
| |
Dan ick met neerstigheydt
Doe nae u leer, nae alle mijn vermogen,
Hier toe ben ick bereydt, o! Heer, my doch gheleydt,
Nae uwen woordt in vreden,
Gerust en stil, nae uwen wil,
Och! was ick maer, een Dienaer van den Heere,
Iae hier een slaef of knecht,
En dat ick daer, nae mochte compareren
Voor den Heere oprecht, eenvoudigh ende slecht,
Des Heeren woort, lieffelijck voort,
Komt ghy mijn uytverkoren.
Want ick ben toch, o Heer, na Davids reden,
Bewaert my doch, in liefd, eendracht en vreden,
Oprecht ghetrouw en vroom, tot dat ik by u koom,
Daer nae staet mijn verlanghen,
Dus bid ick seer, wilt my, o! Heer,
Doch in ghenaed ontfanghen.
Ick vertrou vast, o! Heer, op u ghenade,
Wilt doch mijn last, o! Heere, niet versmaden,
Ghy kent mijn swackheydt bloot, dus bid ick in mijn noot,
Tot lof en eer, van u, o! Heer,
Prince, mijn God, en Heere der Heyrscharen,
Lof eer en danckbaerheydt,
| |
| |
Zy u in 't slot, wilt ons doch wel bewaren,
Hier en in eeuwigheyt, door u ghenadigheyt,
Ick bid alleen, om 't noodigh Een,
Door Iesum Christum, Amen.
I.H. Pos.
|
|
Auteursrechtvrij