| |
[O Heer! almachtigh]
Nae de Wijse: Nero moordadigh.
Gaen in dees werelt blent,
Wilt my doch niet versmaden.
Mijn sonden onghestadigh,
'k Heb van my selven niet
't Is my, o! Heer, verdriet,
Dat icker in blijf steken.
O! Godt, vol van ghenaden,
| |
| |
Na uwen woordt in vreden,
Mijn sonden die my knaghen,
Als een kleedt met verdrieten,
Laet my u troost ghenieten.
Want ghy, o! Heer, voorwaer,
En sult oock niet begeeren
Den doodt van den Sondaer,
't Blijckt seer waerachtigh
't Vrouwtjen by 's Heeren voeten,
o! Heer, zijt mijns ghenadigh.
Besit het Rijck mijns Vaders,
Door mijn groote ghenaden,
| |
| |
Sal ick u niet versmaden.
Bevele ick al mijn saken,
Ghy sultet doch wel maken,
Aen y, Heer, principaligh,
o! Heer, dat my is saligh.
Een vroom eerlijck leven,
Wilt my, o! Heer, gheven,
In liefden mach ghestadigh,
Mijn naesten soo 't behoort
Bewijsen deught weldadigh.
Mijn naesten vroegh en spade,
Datter doch door mijn daet
Gheen ergernis mach komen,
Bewaert my doch voor quaet,
Den Heer in mijner herten,
Mijn saken die my smerten,
Vrolijck zijn t'aller tijt,
Doch in de vrees des Heeren,
| |
| |
Sal ick prijsen en eeren.
Ghy zijt een Heer almachtigh,
Met hert, gemoedt seer krachtigh,
Weest my ghenadigh, Heer,
Amen, segh ick hier mede.
I.H. Pos.
|
|