Mengelzangen

[De dag verjaart dat anderen u bestrikten]

Aan de zélve.

1.

De dag verjaart dat and'ren u bestrikten,
De dag verjaart dat gy

[p. 76]

 

hén gaaft uw' Taart, Urselke, toenze likten,

 

toenze slikten, Zoenden, én

 

zabden datze 'er schier in stikten, En

 

toen,, Ik ook niet méê kon doen.

 

En toen,, Ik ook niet méê kon doen.

2.

Maar 'k wénschte u toe, al kon ik niet marcheeren,
Maar 'k wénschte u toe, geen kalf, nóch koe;
Maar eenen haan met staatelyke veeren,

[p. 77]

 

Die u, zo lang 't wou gaan, mogt karesseeren;

 

Dat was,, Myn wénsch, én 't kwam te pas.

 

Dat was,, enz.

3.

Want is de maar, de maar die wy ontfangen,

Want is de maar, de nieuwe tyding waar,
Gy zyt op 't slag om u te laaten vangen,
En in die goude strik al half verhangen;
Gy wilt,, Met kracht in 't groote Gild.
Gy wilt,, enz.

4.

Dus ziet gy dat Poëeten zyn Profeeten,

Dus ziet gy dat ik 't zaakjen heb gevat:
Wil jy nu van myn Profecy meer weeten?
Schénk me de wyn, én schaf me lékker te eeten,
Dan zal,, Ik zingen wat ik kan.
Dan zal,, enz.

5.

Verstaa den zin; ik trék aan 't referynen,

Verstaa den zin, Mejufvrouw ik begin;
Gy zult een Kleintjen op jouw schoot doudeinen,
Pappót, én Baakermat zal u omheinen,
Als ik,, U wéderom bestrik
Als ik,, enz.

[p. 78]

6.

Terwyl zult gy uw' besten tyd verkussen,

Terwylen zult gy, zonder ongeduld,
Vlammen aankweeken, en die vlammen blussen,
Wyl we uw gezondheid drinken ondertusschen;
Gy zoudt,, Het zien wanneer gy woudt.
Gy zoudt,, enz.

7.

Laat maar een glas, een frissen roemer schénken,

Laat maar een glas vol schénken, nét van pas,
Dan zal ik 't ander jaar wéêr om u dénken,
En een nieuw liedtje maaken op uw wénken,
Maar wyn,, Het wyntje moet 'er zyn.
Maar wyn,, enz.