Mengelzangen
(1717)–Andries Pels–
Auteursrechtvrij1.Jufvrouw, op uw Verjaaren, Zo
 | |
[pagina 72]
| |
stél ik myn' snaaren, Met droefheid, in
huis; Ik zoud 'er zo gaaren Méê
spee-len gaan vaaren, Maar 'k durf het niet
klaaren, Is dat niet een jammerlyk kruis?
Ach! mogt ik ééns méê, Myn zieltje dat
réê Op stélten, én 'k weet niet wat
 | |
[pagina 73]
| |
dat ik wél déê! Maar 't is uit de kyk; Ik
zit met myn' scheenen, En bul-ti-ge
beenen Voor 't vuur, als een lyk; En
al myn verdriet Dat acht jy lui niet; O
dar-te-le Jeugd, Jy lacht met myn
steenen, En zit in de vreugd.
 | |
[pagina 74]
| |
2.Ik wil my laaten hénken,
Zo gy ééns zult dénken
Om Péls, óf zyn pyn:
Uw' lonken, uw wénken,
En al uw beschénken,
Dat doet 'er my krénken,
Omdat ik niet tót uwent mag zyn.
Maar deedt je zo 't voegt,
Ik was vergenoegd,
En maakten een Jaargedicht dat j'er om loegt;
Dat is, dat je een Fluit
Vol schonkt tót den boorden,
Naast vólgende woorden,
En dronkze schoon uit,
En dat op den voet
Van Péls, och! dien bloed,
Ze doet hem zo zeer,
Mejuffer, zo hoorden
Uwe ooren straks wéêr.
| |
3.Edel raare Persoone,
Sint Urselke schoone,
Exkuus Exelent,
Die nu op uw' troone,
Zo fier zit ten toone,
| |
[pagina 75]
| |
Dat Vénus haar zoone
Nooit gezien heeft zo abel, zo jént:
Ik wénscher u toe,
Geen Kalf, nóch Koe,
Maar wél eenen kraaijenden Koekeldoedoe,
Dat is, eenen Haan
Met staadige veeren:
Die u zal festeeren,
Zo lang als 't wil gaan;
En u in een hók
Van 't jókke, 't jók, 't jók,
En weet jy al wat,
Veel kunsjes mag leeren:
Me dunkt, dat je 't vat.
|
|