Geloofs-liederen, dat is de Heidelbergsche ende Nederlantsche catechismus
(1666)–Volkerus van Oosterwyck–
Auteursrechtvrij
75. Vraghe.
1 Segt, hoe vvert gy in ’t Avontmael des Heeren (Dat hy heeft ingestelt tot sijnder eere) Versekert, dat sijn’ eenig’ Offerhande Eenmael aen ’t Kruys geschiet door Moorders handen, Ten goeden is van u, en dat gy mede Aen’t schoon besit val al zijn goet sult reeden? | |
[Folio B8v]
| |
Antvvoorde.
2 Dus, dat hy heeft gewilt, dat wy, geseten
Aen zijnen Disch, daer waerdigh souden eeten
Van ’t Broot dat daer gebroken wert, en drincken,
Van dien vergoten Wijn die m’in souw schincken,
En weten, dat, soo seker als dien Beker
En Wijn geschoncken wert, dat oock soo seker
3 Sijn bloet voor my is aen het Kruys vergoten;
En, als het Broot voor zijne Dis-genooten
Gebroken wert, ick my versekert houwe,
Dat hy voor my zijn Lijf, ter goeder trouwe,
Heeft aen het Kruys doen nagelen en breken,
Ja allesins met smert en stael door-steken,
4 En boven dien, dat hy met zijnen bloede,
En lijf en ziel, soo seker laest ten goede,
Als ick aldaer de waerd’ en diere panden,
(Dat Broot en Wijn) ontfangh uyt Dienaers handen,
En met mijn mont, die beyde kom’ te nutten
Om mijn Geloof daer door te onderstutten.
| |
76. Vraghe.
5 Wat is’t geseyt, ’t gekruyste lichaem eten, En drincken sijn vergoten bloedigh svveeten? Antvvoorde. ’t Is, niet alleen, met een geloovigh herte
(Ter sonden boet) aenveerden zijne smerten,
En, door dien wegh verkrijgen ’t eeuwigh leven,
Ons uyt genae door zijn verdienst’ gegeven;
6 Maer boven dien, oock door Gods Geest (die beyde)
In hem en ons blijft wonen, sonder scheyden)
Soo met zijn Lijf te werden t’saem gebonden,
Dat, schoon wy hier op aerden zijn bevonden,
En hy Gods Troon besit, wy efter, leden
Soo van zijn lijf, als Geest, zijn hier beneden.
| |
77 Vraghe.
7 Waer heeft hy doch belooft door zijne gaven, (Sijn Lichaem en sijn bloet) ons’ Ziel te laven Soo seker, als vvy daer ter neer geseten, | |
[Folio C1r]
| |
Dien Wijn en ’t Broot, t’saem drincken ende eten.
Antvvoorde. Ter plaets daer hy dit Mael heeft ingestelt,
End’ in’t getal der Gasten ons getelt:
8 Ter selver nacht, wanneer hy wiert verraden
Van Satans snood gespuys, en zijnen Zade,
Nam hy dat Broot, en, als hy ’t had gebroken,
End’ het Gebedt daer over uyt gesproken,
Seyd’ hy, dat is mijn Lijf dat voor het leste
Gebroken wert, eet dat tot uwen beste;
9 Soo nam hy oock na ’t Mael den heyl’gen Beker
En seyd terstont daer op, dit is voorseker
Het nieuw Verbont in mijnen heyl’gen bloede;
Soo vaeck gy daer van drinckt uw’ Ziel ten goede,
Soo denckt aen my, mijn doot, en helsche pijnen,
Tot dat ick aen dien dagh weer sal verschijnen..
10 Dit wert ons oock verhaelt, daer d’heyl’ge Paulus
(Die voormaels was geweest een wrede Saulus,)
Den Beker en het Broot noemt een gemeenschap
Van Christus bloet en lijf, als ’t waer, een eenschap:
Want, mits het is een Broot, soo zijn wy vele
Een lijf, alsoo w’aen een Broot t’samen deelen.
|
|