Cloosterken der gheestelijcke verryssenisse ofte der ontwordentheyt

[p. 14]

De Godt-soeckende vraeght hoe dat sy in’t Cloosterken quam?

Wijse: Hoe wel soo moet hem lusten. Oft: O leven hemels leven. Req. 27.

Gheluckigh duysent keeren
In’t Cloosterken des Heeren

Dat ghy ghetoghen wiert

In’t Cloosterken der gheesten,
Daer men de feest der feesten

Des hooghsten wesen viert:

Voldoeninghee verheven
Wast die u wierdt ghegheven

In dat innigh besluyt,

T’vermaeck van hemelrijcke
Was t’Cloosterken ghelijcke,

Waer in ghy u ghinght uyt.

Maer leght u inne-ganghen
Eens uyt naer mijn verlanghen

Tot dat inwendigh goet,

Hoe dat ghy quaemt te raken
Tot dat inwendigh smaken

In’t Cloosterken soo soet.

Hoe wierdt u daer gheschoncken
Die vreught, daer ghy verdroncken

V vondt in vollen lust?

Hoe liet u d’wesen binnen
In’t Cloosterken der minnen

Tot die verheven rust?

[p. 15]

 

Hoe voorderden u krachten

 

Tot t’goedt boven ghedachten,

 

Dat ghy daer onder vondt?

 

Daer ghy u self ontvloghen,

 

Daer ghy uyt u ghetoghen

 

In’t Cloosterken Godts stondt.

 

Quaemt ghy, tot die ghenuchten

 

Met allen troost t’ontvluchten

 

Diemen vindt opder eerdt,

 

Als uwen gheeste blijde

 

Daer wierdt in dien tijde

 

In’t Cloosterken aenveert:

 

Of mocht ghy met u voeren

 

Iet, dat u kost aen-roeren

 

Als ghy daer binnen ghinght,

 

Als ghy t’habijt der weelden

 

Van d’wesen boven beelden

 

In’t Cloosterken ontfinght.

 

T’gheluck had ick alleene

 

Ghewenscht om in dat Eene

 

Te sien u ziele gaen,

 

Om eens te moghen weten;

 

Soo t’hert moet onbeseten,

 

In’t Cloosterken Godts staen.