Gheestelycken waeckenden staf der Jodsche Schaep-Herders

[p. 22]

[p. 23]

[p. 24]

V. Den sondarighen mensch wordt begroet tot het ootmoedigh Stalleken Iesu Christi, als wesende den stoel der ghenaede.

Op de stemme: Coridon hoe slaept ghy nu soo vast, &c.
Misericors & miserator Dominus. Psal. 110.

1.

HEmels Licht, en alder-klaerste Sonne der Rechtveirdigheyt,
Die u-over-al verspreyt:
Die verlicht, en heel door-straelt
Wat ter werelt is bepaelt.
Hoe light ghy, soo duyster in den beesten-stal,
Verlaeten van de menschen al,
On-ghesien, en niet gheacht,
O Majesteyt ! waer is uwe macht ?

2.

Noyt en is't ghehoort voor desen, Godes Sone light en schreyt,

End' ons in den stal verbeyt;
End' een Moeder-Maghet windt
Haeren Godt, gheworden Kindt.
Komt nu vry (sondaerigh mensch) naer Bethleëm:
Den Koningh van Jerusalem
Seer ghenadigh u begroet,
Om te vergieten voor u sijn Bloet.

[p. 25]

 

 

 

 

3.

 

Komt toch vry dat Kindt besoecken, u en sal gheen leet gheschien,

 

Valt maer eens op uwe knien,

 

Ende slaet voor uwen borst,

 

Daer naer is't dat Iesus dorst.

 

Hy en sal u niet verdommen (die gheseyt

 

Is Vader der Bermhertigheyt)

 

En voor uwe sonden groot,

 

Die komt hier sterven een wreede doot.

 

 

 

4.

 

Siet toch eens in wat allende, dat ghy uwen Schepper jaeght ?

 

Siet hoe dat hy is gheplaeght ?

 

Hy verlaet sijns Vaders Huys,

 

Om te hanghen aen een kruys:

 

Vleesch, en Bloedt, end' al het ghene dat hy heeft,

 

Voor u misdaedt te pande gheeft,

 

Vwen Schepper, uwen Heer

 

Bemint u ziele maer al te seer.