Gheestelycken waeckenden staf der Jodsche Schaep-Herders

[p. 6]

[p. 7]

 

[p. 8]

 

[p. 9]

[p. 10]

I I. Iesvs Christvs, die welcke (als eenen goeden Herder) voor de saligheyt van sijn' wtverkoren Schaepkens, te pande sal stellen sijn Heyligh Vleesch ende dierbaer Bloede; wort van de Schaep-herderkens in een arm stalleken ghevonden.

Dit wordt ghesonghen op de wijse: Venite pastores &c.
Bonus Pastor animam suam dat pro ovibus suis. Ioan. 10. cap.

1.

GAet Herders besoecken
Den grooten Herder van het Jodsch geslacht;
Al light hy in doecken,
Soo groot als Godt is hy van-macht.
Met verstant, en zinnen,
Wt al u hert', wt al uwe kracht
Wilt desen Herder minnen,
Nu eerst gheboren te middernacht;
Gaet bewijsen eer // Aen den hooghsten Heer,
Die ghesonden van Godt den Vader,
Nieuw-gheboren mensch // Komt (naer onsen wensch)
Saligh maecken ons allegader.

2.

Wy liepen verloren,

Ghelijck de schaepen van den wulf ghejaeght;
Daerom is gheboren
Den kloecksten Herder van een Maegh't:
Die de helsche dieren,
Met hunne wreetheyt, end' aenghelock,
Komt naer den afgront stieren,
Door eyghen kracht van sijn Herder-stock;
En van d'ander kant // Na sijn Vader-landt
Sal sijn lieve Schaepkens gheleyden;
Op dat sy, met vreught // Eeuwelijck verheught,
In dat hemels-groen moghen weyden.

[p. 11]

 

3.

 

Dien Herder verheven,

 

(Op dat sijn Schaepkens souden zijn ghevoedt)

 

Tot nootruft sal gheven

 

Sijn Heyligh Vleesch, en Dierbaer Bloedt:

 

Soo sy't weirdigh nutten,

 

En dan met vreughden (vol minne-gloet)

 

Wt de fonteynen putten

 

Des Saligh-maeckers dat water soet;

 

In hunlieder hert' // Een fonteyne wert

 

Springhende toe dat eeuwigh leven;

 

En den over-vloedt // Van dat hemels goedt,

 

Sullen sy gheduerigh aen-kleven.

 

4.

 

Om kenbaer te maecken,

 

Dat hy een goeden Herder wesen sal,

 

Die neirstigh sal waecken

 

In dit allendigh traene-dal:

 

En die sal beschudden

 

Van leeuw, en wulf, en van alle pijn,

 

Sijn uytghelese kudden,

 

Die hem van Godt toe-ghe-eyghent zijn;

 

Sonder eyghendom // Tusschen beesten stom

 

Op wat hoy, en stroo, slecht ghewonden;

 

In de kribbe smal // Van een open stal,

 

Wordt hy van de Herders ghevonden.

 

5.

 

Hy kent al sijn' Schapen,

 

Die hy verkoren heeft wt menigh duyst;

 

Sy voeren sijn wapen,

 

Sy zijn gheteeckent, en ghekruyst:

 

En sy buyghen d'ooren

 

Wel vlijtigh naer sijn heel soete stem,

 

Die sy met blijdschap hooren,

 

End' onder all' tusschen-kennen hem:

 

Op sijn schouders bloodt // Of wel op sijn schoot

[p. 12]

 

Sullen sich die Schaepkens vermeyden:

 

Als de werelt brandt // Aen sijn rechte handt,