Gheestelycken waeckenden staf der Jodsche Schaep-Herders
(1651)–Philippus Jennyn– Auteursrechtvrij
[pagina 4]
| |
Ghesonghen op de wijse: Ovium multa millia &c.
| |
[pagina 5]
| |
5.
Ioseph rechtveirdigh, haeren man,
Was seer verwondert oock daer van,
Siende de hooghste Majesteyt
In d'alderdiepste, in d'alderdiepste,
In d'alderdiepst' ootmoedigheyt.
6.
Als Boreas, door vleesch, en vel,
Tot op de beenen beet seer fel.
Den goeden Ioseph was gheraeckt
Aensiende Iesum, aensiende Iesum,
Aensiende Iesum moeder-naeckt.
7
Hy badt aen onse lieve Vrauw,
Dat sy in doecxkens winden sauw
Haer nieuw-gheboren Heyligh Kindt,
Tot een beschutsel, tot een beschutsel,
Tot een beschutsel voor de windt.
8.
Sy nam haer Soontjen op den schoot,
En deckte sijn litmaeten bloot;
Jae gaf hem doen haer maeghde-borst,
Om soo te laeven, om soo te laeven,
Om soo te laeven sijnen dorst.
9.
En naderhandt sy leyde hem
Ne'er in de kribb' tot Bethleëm,
En heeft dat Lamken onbevleckt
Met hoy der beesten, met hoy der beesten,
Met hoy der beesten warm ghedeckt.
10.
Dan vielen dese goede lien
Eerbiedigh op haer bloote knien;
En sy bewesen lof, en eer,
Aen d'alderhooghsten, aen d'alderhooghsten,
Aen d'alderhooghsten Godt, en Heer.
|
|