Al de volksdichten. Deel 1

[p. 117]

De koekkoek.

Een koekkoek in een' boôgaard zat,

Mooi Leentje stond er bij;

'Wel koekkoek!’ zeî de looze prij:

'Zeg, komt er haast een Lief voor mij?

Hij zij van 't dorp of uit de stad;
Maar 'k woû, dat ik een' vrijer had.’

De koekkoek zweeg: - 'je krijgt er geen'!’

Riep, lagchend, Bestevaâr:

Maar daar begon het, frisch en klaar,

Van 'koekkoek, koekkoek,’ hier en daar:

En schaâtrend liep de deerne heen:
'Wel man! ik krijg er tien voor een'!’