Evangelische liederen

[p. 49]

N^o. 1030.

1.

ONdoorgrondelyk Regeeren
Onzes Konings, zagt en stil,
Die zyn Volk verzaam'len, leeren,
Gronden en voleinden wil,
Zonder veel gedruis te maaken,
Schoon des weerelds blind geslacht,
Naauw yets meerder, dan te laaken,
Dit zyn Hoopje waardig acht.

2.

Groote Heiland, uwe kleine,
Arme en versmadede,
Dog uw Lieve Kruis-gemeinte,
Houdt zich voor de Zaalige,
Als zy, uwer smaad deelachtig,
Uwe vrye g'naê geniet,
Die zo stroomend, ryk en krachtig
Uit uw' Liefde wonden vliet.

3.

Jesus hert heeft met erbarmen
Reeds zo menig hert geroert,
Meenig reeds met Moeders armen
Ter bekeering ingevoert.
En, na dat zy 't eens geworden,
Heeft Hy zyne lust daaraan,
Voert haar in des Kruices orden,
Verder langs een zeek're baan.

4.

Nu, wy bidden U, ô Vader,
Wyl g'uw Volk zo waardig acht,
Kom met Geest en Vuur ons nader,

[p. 50]

 

Wees ons streng, en wees ons zagt.

 

Dat w' een zout op aarden blyven,

 

En een licht in 't krom geslacht,

 

Dat zy, die in jammer dryven,

 

Worden tot uw heil gebragt.