Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck– Auteursrechtvrij
[pagina 249]
| |
Wijze:
| |
[pagina 250]
| |
3. Bernardus is geweest
Gelijck de Vyge-boomen.
Voor sijn suyveren geest
d' Onsuyverheydt moet schroomen.
d' Onsuyverheyt geen wasdom geeft;
d' Onsuyverheyt geen wasdom heeft
In hem, soo langh hy leeft.
4. Aen Godt was soo geheght;
Niet hem van Godt kon scheyden;
Hoe 't vleesch en wereldt vecht.
Wat lage Satan leyden.
Heeft geen vermaeck in 's wereldts goedt,
Verstoot de werelt met de voet;
Godt smaeckt hem alleen soet.
5. Na Godes wil hy gaet
In 't Klooster strengh te leven;
Sijn Broeders na sijn raedt
Hier mede toe begeven.
Wat hy doet, 't zy hy staet of sit
Godt is sijn ooghmerck ende wit.
Hy vast seer veel, en bidt.
6. Met Iesu had veel re'en,
Die met Hemelsche stralen
Laet wijsheydt niet geme'en
Op sijn waerste Soon dalen.
Verlicht was als een Cherubijn:
In liefde wast een Seraphijn.
Hy schijnt geen mensch te zijn.
7. Verduldigh is als Iob:
Als Moyses hy 't volck leyde,
Als om Rachel Iacob
By dagh en nacht arbeyde.
| |
[pagina 251]
| |
Ootmoedigh is als Abraham.
Is een Propheet. Vreest vyer noch vlam.
Onnoosel is als 't Lam.
8. Dese Son heeft verlicht
Veel Ketters, en Sondaren,
Door hem zijn soo gesticht,
s' Haer boosheyt late varen.
Veel vreede maeckt, en vreede mint.
Al Satans macht soo licht verwint
Als een Reus 't minste Kindt.
9. Als in de ware Kerck
Graef Willem maeckt onvreden,
Bernardus Godes Klerck
Komt vroom tot hem aen-treden
Met 't vleesch en bloet van onsen Heer,
Seydt: Hier is uw' Godt, geeft hem eer,
Op d'aerdt Willem valt ne'er.
10. Hy roept op eenen tijdt:
Maria wilt betoonen,
Dat ghy de Moeder zijt,
Van mijn, van mijn, uw' Soone.
Sy laeft hem met hare melck soet,
By dese smaeck als 's werelts goedt,
Is bitterder als 't roet.
11. Mariaes waerdste vrindt,
Bernard', die van Goodts Soone
Geacht is als sijn kindt;
Van d' Heer krijght 's Hemels throone.
Niemant isser op 't aerdtsche dal
Die sijn deughden verhalen sal;
Veel min sijn tekens al.
|
|