Fidamants kusjes, minne-wysen en by-rymen aan Celestyne

[p. 95]

Trow-sucht.

Wys; Courante la Bare.

MY blijft de min dan eeuwig by

En is niet uyt mijn jeugdig hart te roeyen.

Door liefde quaal schijn ik te bloeyen

En liefde schijnt te bloeyen ook door my.

Ik maakt' een wondje met mijn Tong,

Dat ik door Tong en Oog weêr self ontfong,

Ik meende van de liefde vry te leeven;

Maar most terstond

Mijn Hartje geeven

Die my had gewond.

Ik gaf mijn Hart dan willig heen

En offerde mijn heel aan mijn beminde,

Mijn dwalend hart socht sich te binde

Met sulk een die my ongebonden scheen.

Ik breng ter wille van dat Lief

In stilheyd voedsel aan mijn minne-grief.

Al mijn vermaak bestaat slechts in gedachten,

By dag en nacht

Moet dat versachten

Mijne minne-klacht.

[p. 96]

3.

 

Mijn Lief is my doch niet soo wreet

 

Of toont meêlijden met mijn minne-quaale,

 

Wen ik een diepen aadem haale

 

Word het gesicht uyt deerenis besweet.

 

Wat hulp is dan voor ons bequaam,

 

Nu onse sieltjes bey so stemmen saam?

 

Het Huwlijk kan alleen die smert versetten,

 

Laat u dan raân,

 

En na de wetten

 

Vang dat met my aan.