Klagt-lied.
Of troost aan een meisje.
Wys: Adieu schoon Lief.
1.
Wilt ge myn klagten eens aanhoren
Hoe ik gekomen ben in het verdriet,
Een schoon vriendin kwam myn hart
Maar zy achte myn liefde niet,
Zy was heel stuurs en opstinaat,
Om dat ik was een gering Soldaat.
2.
Ik deserteerde om haar te behagen,
En zal onthouden wat ik heb gedaan,
Naar het verloop van eenige dagen,
Luistert hoe dat het met my is gegaan,
Ik werd gepakt tot myn leed en spyt,
En ik werd zo naar een Kot geleid.
3.
Myn vonnis wierd my daar voor gelezen,
ô Droevig lot wat ik hier verstaan,
Dat ik 8 jaar hier slaaf moest wezen,
Al voor de fout die ik heb gedaan,
Ik dagt ach hemel neemt my in 't graf,
Want zo een leven is my te straf.
4.
Hoe ben ik hier vol druk en elenden,
Aanhoor myn klagen en bitter geschrei
Waar ik my keer of waar ik my
Een zwaren last is altyd by my,
Ach was den tyd helaas maar vervuld,
Dat ik nu lei is myn eige schuld.
5.
Myn handen en beenen die zyn heel
Van myn ketens gelyk ge aan my ziet,
Op een houte plank daar rusten myn
Het is al meseri en groot verdriet,
Heb doch medogen met myn slaverny,
Ach kwam de tyd dat ik was los en vry.
6.
Ik word gestouwt gelyk de beesten,
Nooit heb ik geen uur van plaisier,
Sleure en slype heel dagen om 't meest,
Misdoen ik iets ik ben in dangier,
Spreek ik een woord dat hun mishaagt,
Arme slaaf ik word aangeklaagd.
7.
Waar zyn nu al myn beste vrinden,
Luistert eens wat dat ik u zeg,
In myn nood zyn er geen te vinden,
Ieder die loopt van myn hier weg,
De mensch en spreekt zo zy zyn gezind
Geen schoner zaak als die 't ondervind.
8.
Had ik nog liever Soldaat gebleeven
Als hier te zyn in Slaven dwang,
Al moet ik wagen myn jong leven
Agt jaren slaaf het is bitter lang,
Spiegelt u Jongheid die my aanziet
Het is myn schuld dat ik ben in 't verdriet.
EYNDE.
|
|
Auteursrechtvrij