Een nieu Guese liede boecxken
(1576)–Anoniem Een nieu Guese liede boecxken–
Auteursrechtvrijop de wijse des ij. Psalms Wtenhoue.Mijn siel verblijt haer inden Heer,
Sijn hulp doet my ontspringhen:
Dus wilt met my tot zijnder eer,
Een dancbaer Liedt nu singhen,
Want wonder wracht zijn stercke handt
Hy heeft zijn Volck ghedaen bystant,
Jn het Lant van Groeninghen.
| |
[Folio 28r]
| |
Op den dryentwintichsten Mey,
Des auonts na ses uren,
Soo wert ghehoort een groot geschrey,
Van alle den Naburen,
THeyligherlee en daer ontrent,
Daer Gods ghenade wert bekent,
Jn zijnes strijdts wtvueren.
Graef Lodewijck tooch wt den Dam,
Na dees voorseyde stede,
Sijn Broeder Adolf met hem quam
Graef Joost Schouwenburch mede,
Met menich lansknecht onbeducht,
Alst scheen so namen sy de vlucht,
Het welck haer voordeel dede.
Sy sochten een bequaem slachvelt,
En vondent voor Winschoten:
Jn vijuen is t Slachoord' ghestelt,
Door Gods raet wel besloten:
De ruyters hielent Waghenpadt,
De Walen hebben in ghehadt
Een Sloot daer sy wt schooten.
Tverloren hoopken sachmen staen
Ontrent de galg daer teghen,
De dubbelsolders Westwaert aen,
Waren hoogher geleghen:
De Duytsche schutten lancx het moer
Elck meest met een nieu lanck Spaensch Roer,
Vanden vyandt ghecreghen.
Den Graef van Arenburch seer heet,
| |
[Folio 28v]
| |
Sachmen vlijtich aanrijden,
Met Thien Vaendelen Spaengiaerden wreet,
Sy dansten, en benijden
Dat de vyf Vaendelen wt Vrieslant
Met hen teghen een cleyn vyant,
Als nu souden gaen strijden.
Met voeten (sprack elck) sullen wy
Dit volck wel haest wech stoppen:
Duym ijsers ketenen daer by
Haddense reedt met stroppen.
Haer Leuse was: hangt op, alaet doot
Maer buyten t Bosch nu staende bloot,
So clauden veel haer coppen.
Arenburch heeft sick eerst vertoont
Sijn achtiender te Paerde:
Tgeschut gestelt, ginck los tverschoont
Nassous volck, doock na d Aerde:
Den Ruyteren en treftet niet,
Dat Dubbelsolders is gheschiet
Was oock van cleynder waerde.
Veel Spaengiaerts schoten terstont los,
Nassous volck cost bet ramen:
Sijn Ruyters renden stracks na t Bos,
Die tgrof gheschut in namen,
Die Walen volchden wt haer gracht,
Die dubbelsolders oock met macht,
Met Graef Lodewijck aen quamen.
De Spiessen druckten in seer hert,
Men hoorde Sweerden klincken:
Menich goet Roer gebroken wert,
| |
[Folio 29r]
| |
Om t Spaengiaerts cop te krincken:
Elck drong dweers door, schoot, smeet, en stack,
Soo dat den Spaengiaerts oorden brack,
En lieten den moedt sincken.
Vijf Vaendelen duytschen vluchten haest
Die dander snel na liepen:
Die Spaengiaerts staende seer verbaest,
Misericorde riepen:
Sanct Jago, Nostre Dam Loret,
Was van haer op Godt niet gelet,
Deerlicken sy ontsliepen.
God sy met ons, de Leuse was
Van het volck van Nassouwen,
Warachtich wast so op dat pas,
Een ygelijck mocht aenschouwen:
Hy maecte hert end banden sterck,
Ende wrocht daer door zijn wonderwerck,
Met haer die hem betrouwen.
Gheen half ure en heeft dit gheduert,
Den slach die nam een ende:
De loopers hebbent meest besuert
Al door Nassouwens Bende:
Opt Moer, int Bosch, een mijl int rondt,
Men Spaengiaerts ende duytschen vondt
Meest doot, waer men sick wende.
Jn den Dollaert wijdt en seer groot,
Verdronckense by hoopen:
Arenberchs Peert viel in een sloot,
| |
[Folio 29v]
| |
Dies moest hijt oock becoopen:
Thooft, zijde, hals waren doorwont
Dies hy bestorf in corter stont,
En Groesbeeck ist ontloopen.
Van dit volck men begrauen sach
Ouer de achthienhondert:
Watmen noch vondt na desen dach
Dat sy hier wtghesondert,
Nassous volck die doot bleuen daer
Waren gheen veertich dit is waer,
Jn Gods werck v verwondert.
Doch Graef Adolff seer onuersaeft
Js daer oock doot ghebleuen
Graef Loodwijck Canzler wel begaeft
Die liet daer oock zijn leuen,
Veel zijn ghewont die stonden stijf,
Doch hebben meest gheen noot vant lijf,
Godt wil haer sterckte gheuen.
Tweehondert dertich Duytschen cloeck
Hier oock gheuangen laghen,
Arenburch had ghedaen versoeck,
Om menich Monicks Waghen,
Wel vol van Cruyt, Clooten, Broodt, en Wijn,
Dese meest al ghebleuen zijn:
Elc Peert wert wtgheslaghen.
Tgeschut, Vt, Re, Mi, Fa, Sol, La,
Wt Groeningen ses stucken,
Die volghen nu Graef Loodwijck na,
De Heer laet doch ghelucken,
Dat de vyanden van zijn woort,
| |
[Folio 30r]
| |
Als dese corts werden versmoort,
Die noch vrome verdrucken.
Mensch, dees saeck doch niet toe en schrijft
Den mensch, want twaer gheloghen
Want tis Godt die de selfde drijft,
Al heeft hijt langh vertoghen:
Sulcx was wel onser sonden schult,
En zijn tijt was noch niet veruult,
Meer is in zijn vermoghen.
O Heer v sy lof en danck,
Van uwe ouerwinnen:
Sterct ons gemoet noch swack en cranck
Met uwen Gheest van binnen,
Dat het bidt, en betrouwe vast,
Soo sult ghy corts van ouerlast
Helpen die v beminnen.
Weest die ghy zijt. |
|