Het nieuw Amsterdams minne-beekje

Of het thee geselschap der Haaghse jufferen

Vreugde Liedt, van haer Hoogh Mog: Ambassadeurs binnen Vrankrijk.

Stem: Ach Helena, ach mijn waerde.

VRede baert weer Hollants Stasy,
Liefde met de Franse Kroon,
Want de Koningh heeft de grasy,
d’Ambassadeurs in Persoon,
Van Hollant nu gaen bewijsen,
dat wel waerdigh is te prijsen

[p. 16]

 

Hoe haer Edelheden dee,

 

Voor den Koningh haer Intree.

 

Voor eerst quam Monsieur Pompone,

 

Onse Ambassaden vroet,

 

Uyt des Koninghs Hof Ydone,

 

Af-haelen met groote stoet,

 

In des Koninghs Koets verheven,

 

Aen de hooger hant daer neven,

 

Wierden sy van hem geset,

 

Door des Konings Order net.

 

’t Sint Germijn sy Arriveerden,

 

Daer des Koninghs Garde schoon,

 

Haer in Order Fraey Rangeerden,

 

Met het geweer na gewoon,

 

Daer veel Generaels verheven,

 

Haer verwelkomden daer neven,

 

Verselden haer op dees wijs,

 

Tot de Trap van het Paleys,

 

Al des Koninghs Zwitsers lustigh

 

Stonden op den Trap seer Rijn,

 

Gerangeert alwaer dat Rustigh,

 

dees Konings Lijf Capiteyn,

 

quam by ons Hollantse Heeren,

 

Neemt haer by de hant met Eeren,

 

Leyden haer de trap op Ras

 

Met beleeftheyt op dat pas.

 

Voor den Koning sy verschijnden

 

Die doen op stont van sijn Throon,

 

Die drie schreeden tot hem weynden,

 

En ons Ambassaden vroom,

 

Verwellekomde beleefdigh,

 

Die oock mede waren sneedigh,

 

Want met Complementen groot,

 

Welvaeren den Koningh boot.

 

En dat uyt den Naem verheven,

 

Van ons Staet en onsen Prins,

 

En hoe sy in Rust te leven,

 

Met sijn Majesteyt na wins,

 

Trachten waer op dat den Koningh,

 

Aen ons Heeren dee vertooningh,

[p. 17]

 

Hoe hem dit was aengenaem,

 

Om in Vree leven te saem.

 

Van den Koningh sy dus scheyden,

 

Wierden van de Koningin,

 

Daer men hear doen by geleyden,

 

Getrackteert met Lief en Min,

 

Den Dollephijn doen oock mede,

 

Haer na datum wel Tracteerde,

 

En des Konings Broeder mee,

 

Haer dees Eer doen mede dee.

 

O Heer laet dees Liefde bloeyen,

 

Tot welvaren van ons Lant,

 

Wilt het Oorlogs beest doch boeyen,

 

Dat die noyt meer overhant

 

Op hun Herte komt te winne,

 

Maer dat Eendracht Liefdens sinne,

 

Vlecht de herten in malkaer,

 

Hier, en Eeuwighlijck hier naer.

EYNDE.