Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt


III. Bekeeringe van den H. Ignatius de Loyola. Stem: Cui lilia conuallum. IGnatius uyt edel Stam, En uyt vroom Helden-bloedt gesproten, Wierdt tusschen swaerden, vier, en vlam In 't velt van Mars rondom beschoten.
[pagina 208]
Als van hooger kracht Snel, en onverwacht Hem een slagh soo treft, Die sijn hert, en Ziel van d'aerd' opheft. Als van hooger kracht Snel, en onverwacht Hem een slagh soo treft, Die sijn aerds gemoedt, en geest tot aen den Hemel hef Dus werd hy uyt het aerdsche stof Tot hooger ampt, en dienst verkoren, En uyt den krijgh van 's werelds hof Tot krijghsman van Gods rijck herboren: En draeft na een kroon Van veel meerder loon,
[pagina 209]
Dan de wereldt geeft, Na een lauwer-krans, die eeuwigh leeft. En draeft na een kroon Van veel meerder loon, Dan de wereldt geeft, Na een lauwer-krans, die eeuwigh groeyt, en bloeyt, en leeft. Ignatius die rees' om hoogh Met volle tocht van sijn gedachten, Na 's Hemels glorie metter oogh, Om Godes wercken te betrachten. En riep wat is d'aerd, Die ons heeft gebaert, Als ick maer aensien Godt den hooghsten Koninck, die ick dien?
[pagina 210]
En riep wat is d'aerd', Die ons heeft gebaert, Als ick maer aensien Godt den hooghsten Koninck, Heer, en Schepper, die ick dien