Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt


VII. Stem: O schoon Europia. VEel Maeghden rijck vermaert Hebben een schat vergaert In hare reyne jeught Van ware deught: En voor een die haer ziel bemint Seer hoog van waerden Door vier, en swaerden Den prijs verdient.
[pagina 156]
d'Alexandrinsche Maeght Haer kroon vol eere draeght, Door raders scherp betaelt, Door 't swaerdt behaelt. En gy, ô Barbara, niet min; Uw' vroome daden, En deught-çieraden Staen in mijn sin. Gy Roomen voert den prijs Van Agnes vroom, en wijs, Die door soo harden strijdt Sich heeft bevrijdt. Gaet Emerentiana draeght Uw groen Lauw'rieren
[pagina 157]
Om te verçieren Dees suyver Maeght. Set hier oock vry ten toon Caecilia uw' kroon: Uw' sanck, en Orgel-spel Behaegd' oock wel. Palerma leent ons dichten stof, Om te verkonden Met volle monden Rosalie lof. Siet al dees Maeghden schaer Met hun çieraedt te gaer; Maria Moeder Maeght
[pagina 158]
Het hooghste draeght. Gelijck de Son, oft als de Maen, De Sterren lichten Doen voor haer swichten Moet boven staen.