Den dubbelden en vermeerderden Goese nachtegaal

Het Gulden Uur-Slag.

Stem: Het Nachtegaalken kleyne.

KOmt hier bedrukte Zielen,
Hoort na u schuldig pligt,
't Geen Yder Uur ons leert,
Die vol in sonden krielen,
Ey hoort na mijn berigt,
U buygsaem dog verneert,
Na wil, lust, en begeert,
Sal ik my hier vertoonen,
Gelijk ik voormaels plag,
't Eynd sal het werk hier kroonen,
Twaelf uuren is een Dag.
De Klok is een geslagen,
Gedenkt aen eenen Godt,
Die 't alles geeft en voet,
Een werelt met behagen,
Een Kerk wert veel bespot,
Een Middelaer Christus goet,
Ook een Geloof seer soet,

[p. 17]

 

Een weg ten eeuwig Leven,

 

Die Christus heeft bereyt,

 

Voor die hem hier aenkleven,

 

Soo ons de Schrift verbreyt.

 

De Klok slaet twee wilt merken,

 

Godt schiep in den Begin,

 

Twee schoone Ligten groot,

 

Twee Menschen tot versterken,

 

Bragt hy ter Werelt in,

 

Adam en Eva bloot,

 

Waer uyt den Mensch eerst sproot,

 

Is alleen stof en aarde,

 

Dog naerstig hier op let,

 

Godt gaf Moses vol waerden,

 

Twee Tafels in sijn Wet.

 

De Klok slaet drie mitsdesen,

 

Denkt drie Persoonen zijn

 

In 't Goddelijk bestant,

 

Een waren Godt in wesen,

 

Hoort na de woorden mijn,

 

Nu dog gelijkerhant,

 

Godt drie Feest-tijden fand

 

In 't Jaer aen d' Israëliten,

 

Die hebben sy ge-eert,

 

Drie Jongelings deedt men smijten,

 

In 't Vuur doch niet verteert.

 

De Klok slaet vier wilt weten,

 

Vier Monarchyen hoog,

 

Na Daniels beschrijf,

 

d' Euangelisten vermeten,

 

Zijn vier in haer vertoog,

 

Tot vreugt voor Ziel en Lijf,

 

Uyt Paradijs seer stijf,

 

Vloeyden ook vier Rivieren,

[p. 18]

 

Vier Elementen siet,

 

Het Jaer door Godts bestieren,

 

In vieren regt bediet.

 

De Klok slaet vijf wilt hooren,

 

Vijf Boeken Moses schreef,

 

Vijf wonden kreeg Godts Soon,

 

Vijf steen om te oorboren,

 

En David soo verdreef,

 

Den Goliath tot hoon,

 

Denkt Christus met vijf Broo'n,

 

Vijf duysent Menschen spijsden,

 

Vijf dwase Maagden gaen,

 

Bedrukt, en Godt bewijsden

 

Sodom sijn straffe aen.

 

De Klok slaet ses denkt mede,

 

In ses dagen heeft d' Heer

 

Het alles wel gemaakt,

 

Ses Toe-vlugtige Steden,

 

Israëls Volk met begeer;

 

Godts gunst is haer genaakt,

 

Ses dagen vast gestaakt,

 

Mochten sy 't Manna rapen

 

In de Wilde Woestijn,

 

Christus maakt Bruylofts-Knapen,

 

Ses Kruyken Water Wijn.

 

Wanneer de Klok slaet seven;

 

Gedenkt Godt heeft gerust

 

Al van sijn Arrebeyt,

 

En Jacob heeft begeven,

 

Al na sijn wil en lust,

 

Seven Jaer Dienstbaerheyt,

 

Om Rachel soo geseyt;

 

Men leest van Pharoos tijden,

 

Seven Jaer goet en quaet,

[p. 19]

 

Een Koning most gelijden,

 

Met Gras dat op 't Velt staet.

 

Slaet de Klok acht wilt denken,

 

Acht wonderen perfect,

 

Door Elias verklaert,

 

Laet u gemoet niet krenken:

 

Maer toont u als verwekt;

 

Acht Menschen zijn gespaert,

 

In d' Ark Noachs bewaert;

 

Ten Achtsten Dag besneden

 

Wiert onsen Heylant mee,

 

Hy als een Vorst der Vreden,

 

Hier soo sijn Intre dee.

 

Wel als de Klok slaet negen;

 

Denkt David lag in sond',

 

Wel negen Maenden lang,

 

d' Wijngaerts-Lien daer en tegen,

 

Soo het de Heer bevont,

 

Gaf Loon sonder bedwang;

 

Maer Godes Soon seer bang,

 

Ten negen uur na wenschen,

 

Riep Hy met droeve klagt,

 

Aen 't Kruys voor vele Menschen,

 

Het is nu al Volbragt.

 

Slaet de Klok tien met sinne,

 

Denkt hoe tien Plagen wel

 

Godt in Egypten gaf,

 

Jeroboams beginne,

 

Was 't Volk van Israël,

 

Tien Stammen fel en straf,

 

Dat Christus was uyt 't Graf

 

Wou Thomas niet geloven

 

Van tien Getuytenis,

 

Godt sont ons hier van boven

[p. 20]

 

Ook Tien Geboden wis.

 

Is de Klok elf geslagen,

 

Denkt elf Apost'len maer

 

Die zijn gebleven trouw,

 

Volgt haer in alle wegen,

 

Soo komt gy mee hier naer,

 

In 't Hemelsche Gebouw,

 

Bevrijt van alle rouw,

 

Godts Wijngaert sonder treuren,

 

Sal altijdt open staen,

 

Quaemt gy ter elffter uuren,

 

Hy sou u niet afstaen.

 

Is 't twaelf, wilt hier op achten,

 

Want Israëls Volk voor eerst,

 

Bestont tot eender som,

 

Hier soo in twaelf Geslagten,

 

Twaelf Spions onbevreest,

 

Gingen in Cana om,

 

Twaelf Steenen ik noch nom,

 

In Aarons Borst-Lap stonden,

 

't Jaer is soo af-gebeelt,

 

't Wert doorgaens nog bevonden,

 

Soo is het al verdeelt.

 

Wilt dit dog wel onthouden,

 

Waer dat gy keert of gaet,

 

In dese Werelt wijt,

 

Gy Mannen en Vrouwen,

 

Tot uwer Zielen baet,

 

In den bequamen tijdt,

 

En neemt niet lang respijt,

 

Wilt dit gestadig leeren,

 

Geduurig en altoos,

 

Singt soo om Godt te eeren,

 

Verlaet de Sonden boos.