Den dubbelden en vermeerderden Goese nachtegaal(na 1711)–Anoniem Goese Nachtegaal– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 10] [p. 10] De schrikkelijkheyt der HELLE, Matth. 25. v. 41. Gaet weg van my, gy vervloekte in dat eeuwige vyer, 't welk den Duyvel ende sijne Engelen bereyt is. Wijse: Mameer ik seg, en gy moet wesen. 1. Gy boose Sondaers moogt wel beven, Die voortaen soekt hier in dit Leven, Des Werelts lusten en playsier, Waer door gy eeuwig gaet verlooren, En eens die droeve stem sult hooren, Gaet weg van my in 't Helsche vier. 2. Seer schielijk wert hy weg-genomen, Want siet de Duyvels sullen komen, En slepen u gelijk een hont, Naer 't vuur, alwaer veel duysent pijnen, Die nimmermeer sullen verdwijnen, Staeg wert gevonden t' aller stont. 3. Wiens hert bevangt geen schrik of vreesen; Want daer sal 't eeuwig duyster wesen, En nimmermeer een schemer-ligt, Gy sult wel knerssen op u tanden, Dat gy u voeten ende handen, Hier staeg tot onregt hebt gerigt. [pagina 11] [p. 11] 4. Maer niet en sal 't u konnen baten, Godts tooren sal u nooyt verlaten, De Duyvels sullen met vermaak, U schier verstikken door het rooken, En 't Vuur al meer en meer op-stoken. Dit alles is haer lust en smaak. 5. Godts goetheyt moet gy staeg ontbeeren, En 't vuur en sal u nooyt verteeren, Waer in gy eeuwig branden moet; Gy sult ook nimmer zijn met vreden, Ja niet een Lidt van al u Leden, Vermindert wert door dese gloet. 6. Hoereerders staakt u vuyle lusten, En soekt voortaen niet meer te rusten, In d'een of d'ander Hoer haer schoot; Wilt desen Regel voor u stellen, Haer wegen leyden u ter Hellen, En in een eyndeloose Doodt. 7. Gy Dronkaerts laet u dit niet belgen; Die Bier en Wijn weer in te zwelgen, Tot dat gy stom legt op de straet, Wilt gy het 's werelts vreugt verklefen? Gy sult den Hemel haest verliesen, De Hel voor u al open staet. 8. Gy Rijke, die dikmaels den Armen Laet voor u deur soo droevig karmen, En dat slegts maer om een stuk Broot, Gy jaegt hem als een hont na buyten, [pagina 12] [p. 12] Godt sal u uyt den Hemel sluyten, In d' allerschrikkelijkste noodt. 9. Wel vrienden wilt u naerstig weeren, Om van die wegen af te keeren, Op dat gy namaels seer verblijdt, U Schepper eeuwig meugt loven, En soo de Duyvelen berooven, Haer Heerschappy tot aller tijdt. 10. Wy bidden u, ô Opper-Koning, Logeert ons in u Hemels Wooning, Alwaer het altijdt Dag sal zijn, Wilt ons door uwen Geest geleyden, Op dat, wanneer wy sullen scheyden, Bevrijt zijn van de Helsche Pijn. Vorige Volgende