De bemoedigde ambachtsman

Een Nieuw Lied,

op een aangenaame Wys.

Liefde, ja liefde, ja liefde,
Wat is de liefde blind,
wat baaten al myn klagten,
als ik geen troost en vind.

wat baaten al myn klagten,

van myn aan uw gedaan,
waar door ik moet versmagten,
en waar door ik moet vergaan.

weg Jonkman met uw liefde,

want uw liefde die is blind,
zonder uw kan ik nog leeven,
want ik ben nog maar een kind.

want ik ben nog jonk van jaaren,

steld uw zinnen tog niet op myn,
gaat vry met een ander paaren,
zoekt een ander lief voor myn.

daar ik, ja, geheele nagten,

in hagel, storm, sneeuw en wind
op uw myn zoet lief heb staan wagten
en nergens, nergens geen troost meer

vind.

Och wat een droevige woorden,

och wat verdriet voor myn jonk hert,
door uwe liefde kourden,
zyn myn zinnen gantsch verward.

jonkman het kan u nooit gebeuren,

en dat gy myn liefde wind,
daarom houd maar op van klaagen,
en zoekt een ander die uw bemind,

vaard dan wel myn uitverkooren,

dien ik zo teder heb bemind,
en ik zal om uw gaan doolen,
tot ik een ander liefje vind.