Antwerps liedboek

(2001)–Anoniem Antwerps liedboek– rechtenstatus


28 Een nyeu liedeken 1 DIe vogelkens inder muten Si singen haren tijt Waer sal icx mi onthouden Ic ben mijns liefkens quijt. Waer sal icx mi onthouden Ende ic haer so gaerne aensie Al spreec ic v liefken so selden Ic scenc v mijn herteken is fier 2 Ic ginc noch gister auont. So heymelijc eenen ganck. Al voor mijns liefkens dore. Si wist mi cleynen danck Staet op mijn alder llefste Staet op ende laet mi in \| ic swere v op al mijn trouwe Ic en had noit lieuer dan dy 3 Scoon lief laet v gedencken Dat ic eens die liefste was Ende lac in uwen armen Nv ben ic geworden een onwaert gast Al hebdi mi nv begheuen Noch drage ic eenen huebscen moet Die liefte bloeyt winter en somer Dat de coele mey niet en doet 4 Hi tooch van sinen handen Van goude een vingherlijn hout daer mijn alder liefste Daer is die trouwe van mijn. Mer oft yemant vraghet Wie v dat vingherlinck gaf antwoort hem met huebsce woorden die eens die alder liefste was
[Folio 16v]
5 Ic hoorde ghister auont So lustelijck eenen sanck. Mijn liefken die gaet houwen Ick en weets haer gheenen ondanck Al heeft si mi nv begheuen Noch draghe ick eenen huebschen moet Die liefde bloyet winter en somer Dat die coele mey niet en doet 6 Die dit liedeken heeft ghesonghen. Dat was een ruyter fijn Sijn herteken ghinck int lichte Met schoone vroukens fijn Dit liet heeft hi ghesonghen Ter eeren der liefste zijn. In spijt der nijders tonghen Sijnen naem is Ionghen stijn.