De dichtwerken
(1886)–W.J. van Zeggelen–
Auteursrecht onbekend
[pagina 289]
| |
In moed, beleid, vertrouwen
Ging hij den landzaat voor:
In Willem van Nassouwen
Vond heldenmoed het spoor.
Werd boei en band versmeten
En hield de zielsbeê aan:
Door vrijheid van geweten,
Naar vrijheid van bestaan!
Lang duurde 't wichtig lijden,
Mild stroomde 't edelst bloed,
Maar 't volk zag beetre tijden
In deugd en stervensmoed;
Het heeft den strijd gestreden
Met list en tirannij,
Maar wat het heeft geleden,
Oranje stond het bij.
Laat land en lijf gewagen
Van kommer en van leed,
De boom zou vruchten dragen,
Die 't nakroost nooit vergeet.
Zij mogen 't eenmaal loven
Wat voor hen is gedaan,
Die in 't ‘Oranje Boven’
Hun dankbeê doen verstaan.
Eens zouden zij 't ervaren
Wat offers zijn gebracht,
Wie eens de mannen waren
Van 't moedig voorgeslacht,
Die bij 't Wilhelmus zingen
Ten doodstrijd zijn gegaan,
Om wreedheid te bedwingen
En onrecht te weerstaan.
Maar, wat het nakroost beide
Door nevel of verschiet,
't Vergeet, wat stroom hem leide,
't Vergeet zijn Zwijger niet;
Zijn voorbeeld en zijn streven
Zijn diep in 't hart geplant:
In God gewijd zij 't leven
Voor 't lieve vaderland.
Maart 1872.
|
|