De nieuwe Walcherse ploeg, opgestelt door een Zeeuwsche boere knecht, tot vermaak der jeugd

Aangenaame Vryagie.

Stem: Ik heb myn duitjes overzien.

Ik heb myn hart en zin gesteld,
Om een andere Meid te minnen,
Want ik kan zoo op het veld,
Niet zyn wonder te beminnen,
Of ik zing en of ik kwyn,
Nooit kan ik alleenig zyn.

Ik ging naar een schoone bruinet,

Ja die ik myn min ging toone,
Daarby had ik ook veel pret,
't Was een Engel overschoone;
Of ik zing en of ik kwyn,
Nooit kan ik alleenig zyn.

Toen greep ik haar by de hand,

En ik zeide myn lieve Meisje:
Gaat met my aan een waterkant,
Doch eens wandelen voor een reisje:
Of ik zing en of ik kwyn,
Nooit kan ik alleenig zyn.

Ik zei myn overschoon Godin!

Allerhoogste schat op aarde,
Zuiver als water is myn min,
Ach myn Engel vol van waarde!
Of ik zing en of ik kwyn,
Nooit kan ik alleenig zyn.

Zy sprak ach myn beminde vriend!

Gy zyt ook myn schat gepreezen,
Ja gy hebt myn min verdiend;
Ach myn schoonste uitgeleezen;

[p. 15]

 

Het is niet gelyk fenyn,

 

Daarom wil ik niet alleenig zyn.

 

Kom nu aan myn liefste zoet,

 

Ach myn Engelin gepreezen,

 

Tot u ontsteekt myn minnebloed,

 

Ik zal ook u dienaar weezen:

 

Of ik zing en of ik kwyn,

 

Nooit kan ik alleenig zyn.

 

Die dit Liedjen heeft gedicht,

 

Hy is nog een vrygezelle,

 

't Was een zanger, zyn hart was ligt,

 

Dat moet ik u ook vertelle:

 

Hy is wel een frisch Jongman,

 

Die wel Liedjes maken kan.