Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

Bruylofts-Liedt.

Stem: O ! Mars seer wreedt,, Al is 't u leedt.

1. De soete Trouw',    Van Man en Vrouw',
Bequaem tot heyligh leven,    Heeft Godt den Heer,
Tot sijnder Eer,    Uyt gunst den Mensch gegheven.
Wel hem die in Gods vreese trouwt,
En soo de vuyle lusten schouwt,
Om meer,    Den Heer,    Met lust,     In rust,
t'Aenkle-

[p. 356]

ven.               Wel hem etc.

2. Want 't heeft geen aerdt,    Voor 't is ghepaert.
Wat komt van 't eensaem leven ?    Des Liefdens aert
Door d'Echt verklaert    Kan meer genoeghen gheven.
Den Bruyd'gom heeft dit wel verstaen,
Hy is sijn Speel-noodts voor-gegaen
In d'Echt,    Oprecht    Met lust,    In rust
Te gheven.
3. Geluckigh Paer,    Wy allegaer
U wenschen Godes Zegen,    Op dat ghy meer
Tot sijnder eer    Meught wand'len in sijn weghen:
En soo ghy God van herten mint,
Ghy in hem rust en vrede vint:
Want sond'    Die wondt,    Maer Deucht    Verheucht
Te deghen.
4. De Bruydt ver-eert    Braef triumpheert,
Gekroont als Koninginne:    Want sy verheert
Des Vleeschs begheert,    Dus kroont d'Eerbare Minne
Speel-meysjens volght u Mede-maet,
U trouwe Minnaers niet versmaet,
Om Vreucht,    In Deucht    Door d'Echt    Oprecht
Te winnen.
5. Een dorre vreucht    Heeft beyd' u Jeucht
Dus langhe gaen verheeren.    Met Eer, en Deucht
Ghy vruchtbaer meucht    Nu u gheslacht vermeeren.
Wy wenschen, dat des Hemels-Heer,
Sijn Zegen geeft nu meer, en meer,
Dat Vreed'    Houdt steed'    By u tot Godes Eere.